Սանասարյան Դավթի պատմությունը դեռ շատ ջուր կքաշի: Խնդիրն այստեղ Դավիթը չէ: Դավթի հանգամանքը խորհրդանշական է: Բնավ միտում չունեմ առաջ ընկնել քննչական գործողություններից ու եզրակացություններ տալ: Հնարավոր է՝ ինչ-որ բան եղել է: Հնարավոր է՝ միջգերատեսչական պայքար է: Հնարավոր է՝ պրոֆեսիոնալիզմի բացակայության պատճառով ստորագրել է ինչ-որ բաներ, որոնք չպետք է ստորագրեր:

Հրդեհը կլանեց Փարիզի Աստվածամոր տաճարը: Այն մարդկության մեծագույն մշակութային կոթողներից է, որն ունի հոգևոր հսկայական նշանակություն: Սրա շուրջ որևէ մեկը չի վիճում: Եթե ուշադիր եք, գլուխգործոցի մասին չեմ խոսում անցյալ ժամանակով: Դժվարությամբ, բայց այն կվերականգնվի: Հնարավոր է՝ չունենա նախկին խորհուրդը և հմայքը: Հնարավոր է՝ վերականգնումից հետո շատերի համար է՛լ ավելի սիրելի լինի: Հնարավոր է… յուրաքանչյուրը նման արժեքներին վերաբերվելիս իր հումանիտար էսթետիզմն է դնում հիմքում:

Դվինի 645 թվականի եկեղեցական ժողովի Դ կանոնը վանքերի առաջնորդներին և եպիսկոպոսներին իրավունք է տվել հանցագործներից, պոռնիկներից տուգանք գանձել:

Օրեր առաջ Երևանի ավագանու անդամ Թեհմինա Վարդանյանն առաջարկել էր անվանափոխել մի քանի փողոցների և պողոտաների անվանումներ ու ավելացնել սուրբ մասնիկը: Առաջին ընթերցման հոգեվերլուծական դատողությունները թույլ տվեցին ենթադրել, որ տիկինն ընդամենն ապրիլմեկյան կատակ է արել: Սակայն պարզվեց, որ ամեն ինչ շատ ավելի լուրջ է:

Տեղեկատվական անվտանգությունը և կեղծ օրակարգերը սպառնում են դառնալ լրջագույն խնդիր ՀՀ անվտանգության համար: Խնդիրը միայն արտաքին անվտանգությանը չի վերաբերում: Այն էապես, այս դեպքում բացառապես, առնչվում է ներքին անվտանգության խնդիրներին: Հասկանալի է, որ նախկին՝ պարտված իշխանությունը, հանգիստ չէր մնալու: Այն ունի հսկայական ռեսուրսներ և դրանք օգտագործելու է՝ հարվածելու համար ներկայիս իշխանությանը:

«Կադրերն են որոշում ամեն ինչ»: Վաղուց ժառանգված այս ճշմարտությունը, թվում է թե, պետք է հնչեր որպես աքսիոմատիկ ճշմարտություն: Երրորդ հանրապետության 30-ամյա պատմության մեջ մենք արդեն ունենք նման դառը փորձ, երբ առանցքային կադրերի մի զգալի մասն իր տեղում չի եղել: Իհարկե, 30 տարիների ընթացքում ձևավորվել են պետական որոշակի համակարգեր, որոնք կարող են փակել այս կամ այն կադրի ապիկարությունը, սակայն դա բավարար չէ:

Հին աշխարհում սպանության ամենատարածված ձևերից էր թունավորումը: Պատմում են, որ Միհրդատ 6-րդ թագավորը, վախենալով արժանանալ հոր ճակատագրին, երիտասարդ տարիքից սկսած իր օրգանիզմը սովորեցրել էր տարատեսակ թույների: Դրանք ընդունում էր փոքր չափաբաժիններով: Իսկ երբ փորձում էր ինքնասպան լինել, որևէ թույն նրան չօգնեց: Ստիպված էր նետվել թրի վրա:

Հայկական քարոզչական դաշտում կան կեղտոտ հնարքներ, որոնք պարբերաբար բերվում են առաջին պլան: Դրանք բանսարկություններին, ունեցածը թերարժևորելու, դեղին մամուլին բնորոշ, երբեմն կեղտոտ ստերով հագեցած կեղծիքներ են, որոնք պարտադրվում են հասարակության լայն շերտերին: Ավելին, երբեմն այդ որակի ստերը ստանում են կեղծ ակադեմիական ձևակերպումներ ու մատուցվում են որպես հավաքական դաժան հիշողություն:

ՀՀ Կառավարությունը հրապարակել է Ծրագրի նախագիծը, որը վերաբերում է մեր կյանքի բոլոր ոլորտներին, այդ թվում՝ կրթությանը: Կրթության համընդհանուր հատվածին գնահատական չէ, որ կուզենամ տալ սույն ակնարկում: Եթե խնդրին ընդհանրական մոտենանք, ապա դրա շատ դրույթներին համաձայն եմ:

Երբեք չէի մտածի, որ մի օր կպաշտպանեմ իմ կողմից ամենաշատ քննադատության արժանացած նախարար Արայիկ Հարությունյանին: Բայց դե կյանք է, ինչ իմանաս…

Ունենք հերթական գումարման Ազգային ժողովը, որը 7-րդն է: Նախորդ գումարումների վեց Ազգային ժողովներն այլևս պատմություն են: Պատմություն են իրենց վատով ու լավով, արածով ու չարածով: Ոմանց անձի հանդեպ հասարակությունն արդեն ունի նոստալգիկ տրամադրություններ: Որոշներն իրենց անմտությամբ, մյուսները՝ խելացի երևալու անմեղ միտումով, զվարճանքի առիթներ էին ստեղծում հասարակության համար: Չի կարելի ասել, թե 7-րդ գումարման Ազգային ժողովը զերծ է մնացել նման գործիչներից:

Երբ կինը բողոքում է իր նախկին տղամարդուց ու բոլոր անհաջողությունները վերագրում նրան, ապա դա նորմալ ու մարդկային իրողություն է՝ մեր օրերում շատ հանդիպող: Երբ տղամարդն է բողոքում իր նախկին կնոջից ու չի կարողանում դուրս գալ ընկճախտից, դա էլ է հասկանալի՝ մարդկային է:

7-րդ գումարման խորհրդարանը դեռ չի սկսել իր աշխատանքները, բայց կրքերն արդեն թեժացել են: Դրանք սովորական կրքեր չեն, հարգելի՛ հայրենակիցներ: Սովորաբար մենք տեսնում ենք թեժ բախումներ, որոնք ունեն երկու կողմ՝ ընդդիմություն և իշխանություն: Սակայն այս բախումները բացառիկ են ոչ միայն հայկական, այլ նաև համաշխարհային պառլամենտարիզմի պատմության մեջ: Ընդդիմությունը կռվում է ընդդիմության հետ՝ ընդդիմության մանդատի համար: Հասկացա՞ք: Ես էլ առանձնապես բան չհասկացա իմ գրածից: Բայց մի բան ակնհայտ է: Թե՛ ԲՀԿ-ն և թե՛ ԼՀԿ-ն իրավացի են: Մի հարցում նրանց հետ համաձայնել չենք կարող: Նրանցից ի՞նչ ընդդիմություն:

Դեկտեմբերի 3-ը գուժեց հերթական դաժան սպանության մասին: Շատերի համար այն հերթական ահասարսուռն էր: Կին էր՝ փողոց մաքրող կին, որն իր օրվա հացն էր վաստակում մեր թափածը հավաքելով: Բայց, պարզվում է, ճիշտ տեղում չէր հայտնվել ու ճիշտ ժամանակին: Շատերի համար այս սպանությունը կլինի հերթականը և կդառնա վիճակագրության մաս: Ողբերգությունն իրավամբ կհասկանան ու այդ ողբերգության կրողը կլինեն սպանված կնոջ ընտանիքը, հարազատները: Ինչքան էլ ուզում է գրենք, բարձրաձայնենք կամ աղաղակենք, միևնույն է՝ մահացածին հետ չես բերի:

Չեմ հիշում, թե վերտառության մեջ առկա միտքն ի՛նչ ծագում ունի: Բայց գիտեմ, որ նույնիսկ միջնադարում մարդիկ զգուշանում էին անգամ պատերից: Հասկանալի է, թե ի՛նչ իմաստ էին դնում դրա մեջ: Ասում են՝ քարը հիշողություն ունի: Ձայն է հիշում: Չեմ հավատում, քանի որ չեմ ստուգել:

ՀՀԿ-ն քըխ է, իսկ մենք՝ պուպուշ: ՀՀԿ-ն կաշառակեր է ու կոռումպացված, իսկ մենք կոռումպացված չենք: ՀՀԿ-ն թալանել է, իսկ մենք վերադարձնում ենք:

Հանրային ռադիոն դեռևս նոյեմբերի 16-ին հաղորդել էր, որ ՊԵԿ-ը մասնավոր տրանսֆերտների հարկման մեխանիզմի գաղափար է շրջանառության մեջ դրել, ըստ որի՝ եթե արտերկրից քաղաքացին եկամուտ է ստանում, ապա պարտավոր է այն հայտարարագրել ու դրա 23 տոկոսը՝ որպես եկամտային հարկ, վճարել պետությանը: