Նոյեմբերի առաջին կեսին` Հայաստանում արձանագրված առաջին խոզի գրիպի դեպքից ավելի քան մեկ ամիս անց, չնայած առողջապահության պատասխանատուների` հանգստություն պահպանելու բազմաթիվ հորդորներին և իրավիճակը հսկողության տակ լինելու հավաստիացումներին, խուճապային իրավիճակը չի հանդարտվում:

Հասարակական տրանսպորտում պաշտպանիչ դիմակով մի երիտասարդ կին դժկամությամբ ասում է, թե չի հավատում իշխանությունների պնդումների, իբր իրավիճակը վերահսկելի է:

«Պիտի շատ լավատես լինել` դրան հավատալու համար,- «Մեդիալաբին» ասում է նա: - Ի՞նչ իմանամ` ինչ կլինի մեզ հետ վաղը:

Գոնե այդ դիմակով մի քիչ վստահություն ունեմ, որ օդում վարակ չեմ որսա: Ամեն օր ծանոթներիս մահվան նոր դեպքերի մասին եմ լսում»:

Դեկտեմբերի 9-ին մինչ աշխուժանում են խոսակցությունները կոռուպցիայի մասին, իսկ միջազգային կազմակերպությունների հայտարարությունները հասցեագրվում են ՄԱԿ-ի հռչակած` կոռուպցիայի դեմ պայքարի միջազգային օրվան, Հայաստանում չնայած բազմաթիվ հակակոռուպցիոն ծրագրերին և իշխանությունների շարունակաբար «պատրաստակամությանն» ուղղված ուղերձներին, իրավիճակը մնում է «խիստ մտահոգիչ»:

«Առ այսօր Հայաստանում կոռուպցիայի դեմ պայքարելու քաղաքական կամք չկա»,- «Մեդիալաբին» ասում է Հելսինկյան քաղաքացիական ասամբլեայի Վանաձորի գրասենյակի ղեկավար, Լոռու մարզում հակակոռուպցիոն գործունեություն ծավալող իրավապաշտպան Արթուր Սաքունցը:

Սաքունցը հավատացած է, որ կոռուպցիայի դրսևորումների դեմ նման ոչ «կոշտ» դիրքորոշմամբ հնարավոր չէ էական արդյունքների հասնել: Նա մատնանշում է կոռուպցիայի դրսևորման այն բազմաթիվ դեպքերը, որոնք իրենց գրասենյակը հայտնաբերել և ներկայացրել է համապատասխան ատյաններ, ներառյալ բարձրաստիճան պաշտոնյաների կոպիտ չարաշահումների մասին, սակայն առանց ռեալ «հետևանքների»: