Հանրակրթական դպրոցներում «Հայոց եկեղեցու պատմություն» առարկան դասավանդել-չդասավանդելու շուրջ ծավալված քննարկումները բոլորովին անիմաստ է համարում արևելագետ Խաժակ Թոմոյանը. «Հայ մարդու մտքով անգամ չպետք է անցնի այդ հարցը դնել քննարկման»,- այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ այսպիսի տեսակետ արտահայտեց նա և հավելեց. «Որոշ մարդիկ, առանց ամաչելու, հեռուստատեսությամբ ելույթ են ունենում, թե «Հայոց եկեղեցու պատմություն» առարկայի դասավանդումը կրոնական պարտադրանք է, իսկ մենք Եվրամիություն ենք մտնում, և կրոնական ազատություն պետք է լինի: Դե եթե այդպես է, բերեք տղաների ամուսնություն էլ գրանցենք, փառաբանենք Եվրոպան»:
Խ. Թոմոյանը կտրականապես դեմ է «Հայոց եկեղեցու պատմություն» առարկան պարտադրանք որակող տեսակետին. «Կամ եթե անգամ պարտադրանք է, ո՞ւմ ենք պարտադրում,- հարցնում է նա,- բոլորս էլ հայ ենք, իսկ հայերս քանի՞ պետական կրոն ունենք: Միայն քրիստոնեությունը չէ՞: Այդ դեպքում էլ ուրիշ ի՞նչ քարոզենք: Դա քարոզ էլ չէ, քրիստոնեության պատմությունն է, որը երեխաներին սովորեցնում է՝ ինչ է իրենից ներկայացնում հայոց եկեղեցին, ինչ դեր է ունեցել հայ ժողովրդի կյանքում ու նրա պատմության մեջ, ինչ ծիսական կարգեր ու տաղավար տոներ կան, ինչպես պիտի դիմեն հոգևորականներին և այլն: Մարդիկ կնքվում են ու չգիտեն՝ քահանային ասեն՝ բարև, ընկեր ջան, պարոն քահանա, թե՞ օրհնեցեք, տեր հայր: Սրանք բաներ են, որ դասագրքից պետք է սովորեն»:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այս հասցեով՝ http://www.aravot.am/2014/06/18/472291/
