«Զանգեցի հորս ու ասացի՝ մի տղա կա, ես իրեն եմ հավանում, ինքն էլ՝ ինձ, բայց հայ չէ». Սիմոնեն և Անուշը՝ հայ-իտալական սեր՝ Սիցիլիայի ափերին

Անուշ Մնացականյանի կյանքը մեկընդմիշտ փոխվեց 2021 թվականին, երբ Ամիրյան փողոցում ավտոբուսին սպասելիս իտալացի Սիմոնեն նրան նկատեց սկզբում կանգառում, ապա սկսեց փնտրել տելեգրամյան ալիքում: Սիմոնե Կանդելլան, որ մի խումբ իտալացիների հետ աշխատանքային այցով Սիցիլիայից եկել էր Երևան, հայտնվելով Երևանի կենտրոնում և փողոցում տեսնելով Անուշին, քիչ ժամանակ անց կարողացավ գտնել նրան համացանցում՝ հիմք դնելով հայ-իտալական սիրո պատմությանը:  […]

Կառուցելով կամուրջներ. Տաթևը՝ սոցիալական աշխատանքից մինչև բժշկական գաղտնիք, կարծրատիպեր և խտրական վերաբերմունք

Առաջին հայացքից զգայուն ու նուրբ թվացող Տաթև Նալբանդյանին ժամանակն է կոփել։ Ամեն տարի առերեսվելով հարյուրավոր մարդկային ճակատագրերի, զգայուն ու բարդ պատմությունների, Տաթևն ասում է՝ ավելի տոկուն է դարձել, ու իր խորհրդատվությամբ և աջակցությամբ փորձել օգնել խոցելի իրավիճակում հայտնված մարդկանց:  Տաթևը սոցիալական աշխատող է, աշխատում է ՄԻԱՎ-ով ապրող մարդկանց, թմրամիջոցներ գործածող մարդկանց հետ։ Ասում է՝ մասնագիտությունն […]

Կառուցելով կամուրջներ. Կարինեն՝ երեխաների հանդեպ դաժան վերաբերմունքի, հոգեբանության, խոսքի կախարդական ուժի մասին

Նա փոքր տարիքում սիրում էր ոչ թե խոսել, այլ լսել։ Երբ տանը հյուրեր էին լինում, Կարինե Խաչատուրյանը կենտրոնացնում էր ուշադրությունը, սկսում էր լսել ու ճանաչել մարդկանց։ Մի օր էլ, երբ ինքը հոգեբանի կարիք ունեցավ ու ստացավ այդ աջակցությունը, հոգեբանի մասնագիտությունը իրեն կախարդական թվաց։ Կարելի է լսել, խոսել ու մարդկանց խնդիրներին լուծում տալ։ Արդյունքում՝ Կարինեն ընտրեց […]

Կառուցելով կամուրջներ. Դավիթը՝ իրավունքների պաշտպանությունից մինչև իրավագիտակցություն և անարդարության դեմ պայքար

Ոչ թե բժշկի, ինչպես ծնողներն էին ցանկանում, այլ իրավաբանի մասնագիտություն ընտրեց Դավիթ Ասատրյանը, երբ արդեն մասնագիտության ընտրության առաջ էր կանգնած։ Ասում է, երբ դեռ դպրոցական նստարանին էր, չէր կարողանում հանդուրժել անարդարությունը ու հենց դրա դեմ պայքարելու համար էլ գնաց դեպի իրավաբանական համայնք։ «2012 թվականից աշխատում եմ որպես իրավաբան, 2014-ից՝ փաստաբան։ Այդ տարիներին շատ դժվար էր […]

Կառուցելով կամուրջներ. Սոնան՝ «Տուր երեխաներին թևեր թռչելու, բայց նաև սովորեցրու, որ իրավունքներից բացի ունեն պարտականություններ»

Մանկավարժությունը ամենավերջին մասնագիտությունն էր, որ Սոնա Փափազյանը ցանկանում էր ընտրել, բայց, ինչպես ասում են՝ երբեք մի՛ ասա երբեք։ Սոնան ասում է, որ չնայած գերազանց է սովորել, բայց դպրոցից մեծամասամբ բացասական տպավորություններ էին մնացել, հետևաբար ուսուցիչ դառնալու հավանականությունը ի սկզբանե բացառում էր, մինչև ճակատագիրը նրան դպրոց բերեց, որն իր պատկերացրած դպրոցից շատ էր տարբերվում։ «Ընկերուհիս ինձ […]

Կառուցելով կամուրջներ. Նարեկը՝ ունիվերսալ դիզայնի և խելամիտ հարմարեցումների ապահովման խորհրդատու արտիստը

Մանկության տարիները՝ հետնաբեմում, հետո արդեն՝ թատրոնի մոգական աշխարհում անցկացրած Նարեկը կարողացավ համատեղել երկու, թվում է թե, իրար հետ կապ չունեցող՝ դերասանի ու ճարտարապետի մասնագիտությունները: Երևանի գեղագիտության ազգային կենտրոնի Փոքր թատրոնում անցկացրած տարիները օգնեցին նրան երկու տարբեր աշխարհներում ընդհանուր մի բան գտնել՝ օգնել և ծառայեցնել իր գիտելիքները մարդկանց հարմարավետությանը:  28-ամյա Նարեկը ճարտարապետ է, ունիվերսալ դիզայնի և […]

Գոյության տարածք. Ալլան

Տեղահանությունից հետո Ալլա Արզումանյանն իր քիմքին ծանոթ խաշիլ ու կուրկուտ Երևանում չգտավ։ Ու մինչև իր՝ ավելի «օֆիցիալ» գործերը կկարգավորեր, որոշեց ինքն անձամբ զբաղվել արցախյան խոհանոցի՝ իրեն ծանոթ համերով։ «Խաշիլը բոված ցորենն ա, աղում ենք, մանրացնում՝ թեփից քիչ մեծ, եփում ենք, հետո մեջտեղը փոս ենք անում, լցնում բոված սոխը յուղի հետ ու կողքերքը չորաթանի թան լցնում, […]

Համերի հիշողություն. Լաուրան և Դանան՝ մե հափուռ սեր

«Համերի հիշողություն» շարքը մարդկանց սննդային հիշողությունները վերականգնելու փորձ է: Այս շարքում համը դառնում է մարդու պատումը բացահայտելու և նրա հիշողության շերտերը թարմացնելու միջոց: Կոտայքի մարզի Աբովյան քաղաքում ենք: Բնակելի շենքերից մեկում է ապրում Արցախի մայրաքաղաք Ստեփանակերտից տեղահանված Լաուրայի ու Վլադիմիրի ընտանիքը: Նախամուտքի մոտ դրված ճամպրուկները, տոպրակները ենթադրություններ անելու տեղիք են տալիս՝ կա՛մ նոր են եկել, […]

Համերի հիշողություն. Հերմինեն, Ծիան, մանուշակով ժենգյալով հացը

«Համերի հիշողություն» շարքը մարդկանց սննդային հիշողությունները վերականգնելու փորձ է: Այս շարքում համը դառնում է մարդու պատումը բացահայտելու և նրա հիշողության շերտերը թարմացնելու միջոց: 1990-ականների սկզբին Արցախի Մարտունու շրջանի Աշան գյուղում հայտնվեց մի երիտասարդ աղջիկ՝ Ծիա Վարդապետյանը: Նա եկել էր ԱՄՆ-ից ու որոշել մեկ տարի մնալ Աշանում, օգնել տեղի բնակչությանն ինչով կարող էր: Խնդրել էր, որ […]

Համերի հիշողություն. Ստելլան

«Համերի հիշողություն» շարքը մարդկանց սննդային հիշողությունները վերականգնելու փորձ է: Այս շարքում համը դառնում է մարդու պատումը բացահայտելու և նրա հիշողության շերտերը թարմացնելու միջոց: 1988 թվականի դեկտեմբերի 6-ին Բաքվից Երևան տեղահանված մի հայկական ընտանիք սպասում էր ավտոբուսին, որը նրանց տեղափոխելու էր մեկ այլ քաղաք: Ռոմա և Ստելլա Գրիգորյանների ընտանիքը իրենց երեք մանկահասակ երեխաների հետ փախել էր […]

Սկսելով նորից, կյանքը նոր էջից. Էրիկ Գրիգորյանը

Աբովյան փողոցում գտնվող շենքերից մեկի բակի նկուղային հարկում 23-ամյա Էրիկ Գրիգորյանը բրոնզից քանդակներ է ստեղծում: Նրա սեղանին երկու անավարտ գործ կա, որ միաժամանակ է սկսել՝ «Սիրտը» և «Մարտիկը»: Քանդակագործ Նուռի արվեստանոց նա եկել է 2021 թվականին, երկու ամիս չարչարվել անարդյունք, ու երբ Նուռն ասել է՝ կարծես չի ստացվում, համառել է, որոշել, որ ստացվելու է:  Մարդն […]

Գոյության տարածք. վերապրելով անհնարինը՝ Բերտան և Զարինեն

Գույնզգույն գլխակապերն ու շարֆերը, փախլավան ու սիգարետները Շահրամանյանների ընտանիքի համար ոչ միայն ֆինանական խնդիրները լուծելու, այլև աննկարագրելի ցավը մեղմելու միջոց դարձան։  Ընտանիքը 2023 թ. սեպտեմբերի 25-ին Ստեփանակերտ-Ասկերան ճանապարհի բենզինի պահեստում պայթյունի հետևանքով 4 զոհ ունեցավ։ Բերտայի ամուսինը՝ Գևորգ Գաբրիելյանը, հայրը՝ Վարդան Շահրամանյանն ու երկու անչափահաս եղբայրները՝ 18-ամյա Վադիմը և 13-ամյա Գերմանը, բենզինի հետևից էին գնացել […]

Գոյության տարածք. Գոհարը եւ Էդգարը

Ստեփանակերտից՝ Շուշի, հետո՝ Երևան. որ սկսած գործն այս ուղեգծով էր զարգանալու, ամուսինները չէին էլ կարող պատկերացնել: Գոհար Առաքելյանն ու Էդգար Թաթիկյանը դեռ 2014-ին Ստեփանակերտում ստեղծեցին «Երեք խնձոր» շրջիկ թատրոնը։ Հետո բնակության տեղափոխվեցին Շուշի ու թատրոնն էլ իրենց հետ տարան։ Բազմաթիվ ներկայացումներ էին հասցրել ցուցադրել՝ թե՛ հայտնի գործերից և թե՛ նոր գրված պիեսներ՝ «Թակ ու մահակ […]

Գոյության տարածք. Գուրգենն ու Սամվելը

Լոռու մարզի Հոբարձի գյուղում օրը դեռ նոր էր կիսվել, դպրոցաhասակ մի երեխա, մեծ տոպրակն ուսին գցած, դեպի մոխրագույն դռներով գործարանի տարածք է շտապում։ Ներսում տոպրակը ձեռքից վերցնում է երիտասարդը: Տոպրակի մեջ հին տետրեր են, գրքեր, օրացույց, կոշիկի տուփեր, հին ամսագրեր, որի դիմաց իր հասանելիք գումարը վերցնելով ուրախ-ուրախ հեռանում է։ Գյուղում թղթի թափոնների գործարանը դեռ մեկ […]

Համերի հիշողություն. Նարինեն

«Համերի հիշողություն» շարքը մարդկանց սննդային հիշողությունները վերականգնելու փորձ է: Այս շարքում համը դառնում է մարդու պատումը բացահայտելու և նրա հիշողության շերտերը թարմացնելու միջոց: Համի հիշողությունը ոչ այնքան բաղադրատոմսի, որքան էմոցիաների մասին է: Դու կարող ես նույն ճշգրտությամբ պատրաստել այն, ինչ գրված է նոթատետրում, բայց չստանաս այն համը, որ կարոտում ես: Հետևաբար, սնունդը ավելին է, քան […]