Լեհվազեցի Կարոյին Մեղրիում գրեթե բոլորն են ճանաչում եւ շատ ժամանակ Մեղրի այցելած անծանոթ հյուրերին խորհուրդ տալիս անպայման լինել ու սեփական աչքերով տեսնել ճանաչված այգեգործի ստեղծած զեյթունի հսկայական այգին: Ասում են, որ զեյթունի օրինակելի այգին միակն է ոչ միայն այս տարածաշրջանում, այլ` ամբողջ հանրապետությունում: Արաքսաշենի տարածքում գտնվող 7 հա այգին ամբողջությամբ տեսնելու եւ տեղանքին ծանոթանալու համար առնվազն 3 ժամ է պահանջվում:
50-ամյա Լեհվազեցի Կարո Կարապետյանը երկար տարիների չարչարանքի ու սեփական ուժերի գնով է ստեղծել այս այգին, որտեղ այժմ աճում են Իսպանիայից բերված Սեվելիանո եւ Ասկոլանա 2 տեսակի 3400 հատ զեյթունի բերքատու ծառեր: «Էստեղ ժամանակին խաղողի այգիներ են եղել, կռվի տարիներին, բաքվեցիները եկել են ու կտրտել ամեն ինչ: Ես, որ եկել եմ այստեղ՝ ոչինչ չի եղել, նայում էիր տեղանքին, ոնց որ անապատ լիներ: 4 տարի տանջվել եմ մինչեւ կարողացել եմ մի քիչ խելքի բերեմ էս տարածքը», – այսպես է սկսում իր այգու պատմությունը այգեգործ Կարոն եւ ցույց տալով այգու ծառերը՝ շարունակում պատմել սկսած պատմությունը: «2000թ.-ին եմ ստեղծել այս այգին: Բերել եմ 7590 հատ զեյթունի ծառ տնկել, բայց բոլորը ցրտահարվել են: 2003 թվականին կրկին բերել եմ զեյթուն տնկել: Բայց 2008թ.-ի հունիսի 22 ին տեղացած կարկուտն ամբողջ բերքը հերթական անգամ փչացրեց, միայն 2010 թ.-ին հավաքեցի այգուս առաջին բերքը: Ամեն մի ծառից 20-30 կգ զեյթուն եմ քաղում բերքի սեզոնին: 3 հազար 400 ծառերից միայն հազարն է, որ բերքի սեզոնին յուրաքանչյուրը 1 կամ 2 կգ է բերք տալիս, մնացած 2 հազար 400 ծառերից յուրաքանչյուրի տված բերքը 20-30 կգ է կազմում: Տեսակներից մեկը շատ յուղատու է: Անալիզի արդյունքներով՝ մինչեւ 70 տոկոս յուղատվությունը պահում է մսի մեջ, իսկ կորիզում` 27-33 տոկոս: Ամենաբարդը բերքի իրացման խնդիրն է, որը մեր հանրապետությունում շատ դժվար է լուծել», -ասում է Կարո Կարապետյանը:
Մերի ՍՈՂՈՄՈՆՅԱՆ Լուսանկարները՝ Նադիա Պասկուալի
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այս հասցեով՝ http://www.aravot.am/2012/06/24/300440/
