Աչքերս բացեցի ու հիվանդասենյակի արդեն սովորական դարձած առաստաղի փոխարեն տեսա հյուրանոցի համարը։ Սկսեցի մանրակրկիտ ուսումնասիրել այն սենյակը, որտեղ տեղափոխվել եմ երեկ։ Այստեղ կանցկացնեմ մեկուսացման և լիարժեք ապաքինման մնացած ժամանակահատվածը, իսկ մինչ այդ պատմեմ ձեզ երեկվա խելահեղ ու անմոռանալի օրվա մասին։
Մայիսի 21-ը ոչնչով չէր հավակնում տարբերվել նախորդ մի քանի օրերից, բացի նրանով, որ երակային ներարկումն այդ օրվանից սկսած այլևս չէի ստանալու։ Սովորականի պես արթնացա ժամը 7։30, կես ժամ անց չափեցի ջերմությունս, ջերմաչափի սնդիկը կանգ առավ 37,1 թվի վրա, սակայն ինքնազգացողությունս վատ չէր։ Րոպեներ անց սենյակ եկավ բուժքույրս, բերեց երկու դեղահաբ, նկատեցի, որ բացակայում է C վիտամինը, պարզվեց, որ այդ օրվանից նաև դա է հանվել պարտադիր դեղերիս ցանկից։
Մանրամասները՝ սկզբնաղբյուր կայքում։
