«Իմ տղային սպանել են Ստեփանակերտի «Հայկազով» զորամասում, նա ինքնասպանություն չի գործել, ինչպես որ ասում են պաշտոնական վարկածով: Ես համոզված եմ, որ 2010 թվականի մարտի 15-ին ինքնասպանություն չի գործել, ես ապացույցներ ունեմ, նրան խեղդել են, հետո` կախել»,-Aravot.am-ի հետ զրույցում իր վիշտը պատմեց զոհված զինծառայող Վալերի Մուրադյանի մայրը` Նոնա Մուրադյանը:
Արդեն 2 տարուց ավելի է տիկին Նանան պարբերաբար բողոքի ակցիաներ է անում` պահանջելով արդար քննություն: Այսօր էլ զոհված զինծառայողի մայրը նախագահի նստավայրի մոտ էր: Մեզ հետ զրույցում տիկինն ասաց, որ բազմաթիվ ապացույցներ ունի, որ տղային խեղդել են, հետո` կախել, ցույց տալու համար, իբր թե կախվելու միջոցով ինքնասպանություն է գործել. «Անձամբ տեսել եմ`տղայիս թեւերի վրա բռնած մատների հետքեր կան, 2 կողմից բռնել են էրեխուս: Պարանոցի վրա պարանի 2 հետք կա, որ իմ էրեխուն խեղդել են հետո կախել: Ձեռքիս տակ կան նկարներ, որոնք պարզ ցույց են տալիս, որ տղայիս վրա հստակ բռնության հետքեր կան: Դատաբժշկական փորձաքննությամբ էլ պարզվել է, որ խորը ակոսին զուգահեռ կա ժապավենաձեւ արյունազեղում, որն էլ առաջին նշանն է, որ խեղդել են: Բացի այդ, իմ տղան կախված է լրիվ կանգնած վիճակում` ծնկները առաջ ծալած, նենց տպավորություն է, որ էնքան ա, որ հենվացրել են էրեխուս, որ էդ պարանի մեջը կախված լինի»:
Որդուն բռնությամբ խեղդելու եւ հետո կախելու մեջ տիկին Նանան մեկ այլ փաստարկ էլ բերեց, ըստ որի, որդու` Վալերի Մուրադյանի գլխի վրա հարվածների հետքեր կան. «Էրեխուս գլուխը ճղած ա, դա ծանր իրի հարված է` կամ փայտով կամ երկաթով: Ես չեմ հասկանում` ինքնասպան լինելուց այդքան հետքեր կար ա առաջանա՞, քթին սխմրտած հետքեր կան, մատներով էլ են խեղդել, օգնել են, որ խեղդվի, սպանեն, որ իրանց տականք գործն անեն: Էսօր մեր էրեխեքին ուղարկում ենք բանակ, որ հայոց սահմանները պաշտպանեն, սպանում են, բերում են տալիս ծնողներին»: Կարդալ ավելին
