«Հաղթելով պատերազմի դաշտում՝ կարող է պարտվենք դիվանագիտական դաշտում».Գագիկ Համբարյան

Վերջին օրերին հայ-ադրբեջանական շփման գծում հաճախակի տեղի ունեցող հրադադարի խախտման պատճառով հուղարկավորեցին նաեւ ծնունդով շիրակցի զինվորների: Այսօր Գյումրիում էլ ժողովրդին միակ մտահոգողը պատերազմի վերսկսման վտանգի թեման է: «Առավոտը» գյումրեցի քաղաքագետ Գագիկ Համբարյանից հետաքրքրվեց, թե նրա կանխատեսմամբ՝ կլինի՞ պատերազմ, եւ արդյոք Ադրբեջանը պատրա՞ստ է պատերազմի: Քաղաքագետի կարծիքով՝ այն բոլոր տրանսազգային կորպորացիաները, որոնք ներդրում են կատարել Ադրբեջանի տնտեսության մեջ, թույլ չեն տա այդ երկրին պատերազմ սկսել: Բացի այդ, նրա մեկնաբանմամբ, Ադրբեջանը բազմազգ երկիր է, եւ տարբեր հատվածներում կոմպակտ բնակվող լեզգիները, թալիշները դեմ են պատերազմին, քանի որ նրանք գիտակցում են, որ առաջին գիծ ուղարկելու են հենց ազգային փոքրամասնություններին: Ըստ քաղաքագետի՝ պատահական չէ, որ վերջիններս ծառայում են ամենածանր հատվածներում՝ ադրբեջանա-ղարաբաղյան եւ հայ-ադրբեջանական սահմանների վրա: «Մի քանի ամիս առաջ թե՛ իրանական եւ թե՛ ռուսական ինտերնետ կայքերում հրապարակվեցին ազգային փոքրամասնությունների ներկայացուցիչների հայտարարությունները, ըստ որոնց՝ իրենք կոչ են անում իրենց ազգակիցներին չմասնակցել Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունենալիք ռազմական գործողություններին: Սա էլ է խնդիր Ադրբեջանի համար, նրանք հասկանում են, որ առաջինը իրենք են զոհ գնալու, այլ ոչ թե Բաքվի, Գյանջայի կամ որեւէ այլ խոշոր կենտրոնի ադրբեջանցի բնակիչը»,- ասում է մեր զրուցակիցը: Նրա համոզմամբ՝ եթե Ադրբեջանը պատրաստ լիներ ռազմական գործողություններով որեւիցե բանի հասնելու, անպայման կսկսեր պատերազմը. «Բայց դրա ադեկվատ պատասխանը կլիներ նավթատարների եւ գազատարների ինֆրաստրուկտուրայի ոչնչացումը. Հայաստանի եւ Լեռնային Ղարաբաղի պատասխանը միանգամից դա պետք է լինի, որովհետեւ Ադրբեջանը առանց այդ նավթային եւ գազային շահերի հետեւում կանգնած պետությունների համաձայնության երբեւիցե չի կարող ռազմական գործողություններ սկսել տարածաշրջանում: Եթե Ադրբեջանը սկսի, մեր պատասխանը կլինի սաստիկ եւ շատ դաժան»: Վերջինս դեմ է այն կարծիքին, որ մենք՝ հայերս, զգուշորեն պիտի արձագանքենք Ադրբեջանի սադրանքներին, որպեսզի Ադրբեջանը միջազգային հանրությանը չներկայացնի, թե հայերը ռմբահարում են ադրբեջանական գյուղերը: «Իսկ ինչպե՞ս կարելի է բացատրել, որ Ադրբեջանն առանց որեւէ միջազգային հանրության վախի ռմբահարում է Չինարին, Բերդավանը եւ այլ սահմանակից գյուղեր: Էդ իրենց կարելի՞ է կրակահերթեր ուղղել մանկապարտեզի, դպրոցի կամ դաշտում աշխատող գյուղացիների վրա, իսկ հայերին չի՞ կարելի, որովհետեւ ադրբեջանցիները կարող են ցույց տալ միջազգային հանրությանը, որ հայերը ագրեսո՞ր են»,- հարցնում է Գագիկ Համբարյանը: Ըստ քաղաքագետի՝ ռազմի դաշտում լուծվում է հարցի 40%-ը, մյուս 60%-ը լուծվում է դիվանագիտության եւ քարոզչության դաշտում:Կարդալ ավելին