Այսօր ազգագրագետի օրն է: Ազգագրագետի պատվո հավատամքը խարսխված է գիտելիքի, սիրո, հարգանքի, պատասխանատվության վրա և նա առաջնորդվում է մի շարք սկզբունքներով, որոնք խտացված արտահայտում են հետևյալ բարոյախոսությունը.
-բոլոր մարդիկ հավասար են, անկախ նրանից, թե ինչ քաղաքակրթական միջավայրից են: Ոչ մի ժողովրդի, կրոնի, մշակույթի գերարժևորում չի կարելի,
-ով գիտի միայն մի ժողովուրդ, մի կրոն, մի մշակույթ՝ չգիտի ոչ մեկը,
-ազգագրագետ կարող է լինել միայն գիտությունը, մարդկությունն ու մարդուն սիրողը,
-ազգագրագետը պարտավորություն ունի հասարակության և գիտության առաջ,
-ազգագրագետը պետք է հարգանքով վերաբերի իր գիտական կյանքի նախորդներին և հասարակական կյանքի ուսուցիչներին,
-ազգագրագետը պետք է հիշի՝ փաստերի կեղծարարությունը, մակերեսային դիտարկումները, հապճեպ եզրակացությունները սպանում են գիտությունը,
-ազգագագրությունը որպես մասնագիտություն ընտրած մարդը չպիտի շեղվի դրանից,
-ազգագրագետը չպիտի կեղծ վկայություն տա իր մերձավորների, այլ ժողովուրդների, նրանց բնույթի, արարողությունների, սովորությունների, խառնվածքի մասին: ՛՛Մերձավորիդ քեզնից առավել սիրիր՛՛ պատգամը խիստ կարևոր պատգամ է ազգագրագետի համար,
-հետազոտվող ժողովուրդներին/ժողովրդին, զարգացման որ մակարդակին էլ լինեն, չպիտի պարտադրի իր մշակույթը: Նրանց հանդեպ սերն ու ուշադրությունը երաշխիք են այդ ժողովրդի/ժողովուրդների մշակութային զարգացման ներքին մղման զարգացման համար:
Հրանուշ Խառատյան
