Իրավապաշտպան, հրապարակախոս Զառա Հովհաննիսյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է.
«Գայանե Հակոբյանի նկատմամբ կալանքը որպես խափանման միջոց կիրառելու որոշումը իրավաչափ չէ։ Կալանավորումը խափանման միջոցներից ամենախիստն է և պետք է կիրառվի բացառիկ դեպքերում:
Այլընտրանքային խափանման միջոցներով հնարավոր է կիրառել գրավը, ստորագրությունը չհեռանալու մասին, իսկ վերջերս փոփոխված օրենսդրությունը հնարավորություն է տալիս կիրառելու նաև տնային կալանքը։
Ես կարծում եմ, այս դեպքում ստորագրությունը չհեռանալու մասին լիովին բավարար կլիներ գործի քննությունն անխոչըդոտ իրականացնելու համար, թեև դատարանը սկզբից կարծես թե որոշել է տնային կալանք կիրառել, հետո, չգիտես ինչու, փոշմանել է։
Ավելին, ես կարծում եմ, որ տիկին Գայանեն՝ հոգեհուզական վիճակով պայմանավորված, պետք է գտնվի հարազատների կողքին, ստանա աջակցություն և շրջապատված լինի հոգատարությամբ։ Նորից վերահաստատում եմ դիրքորոշումս, որը հնչեցրել եմ ի սկզբանե․ կալանավորումը կվատթարացնի զոհված զինծառայողի մոր հոգեվիճակը։
Ինչ վերաբերում է մեր դատական համակարգին, ապա կալանավորումը մնում է մեր երկրի ամենալուրջ խնդիրներից մեկը՝ մարդու իրավունքների տեսանկյունից։ Մարդու ազատության և անձնական անձեռնմխելիության իրավունքը, մարդու այլ հիմնական իրավունքների հետ մեկտեղ, անօտարելի և բարձրագույն արժեքներ են: Ըստ հետազոտությունների, վարույթն իրականացնող մարմնի կողմից Հայաստանում դատարան ներկայացված կալանքի միջնորդությունների գրեթե 90 %-ը բավարարվում է։
Այս մասին իր դիրքորոշումն է հայտնել նաև Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը, ընդգծելով, որ ՀՀ դատարանների կալանքին վերաբերող որոշումներն ունեն ստանդարտացված և կարծրատիպային բնույթ, և չեն ներկայացնում վերաբերելի և բավարար հիմնավորումներ։
Այս պարագայում մենք տեսնում ենք, որ դեռևս վնասակար ավանդույթները շարունակվում են, ու թեև օրենսդրական դաշտը համալրվում է նոր հնարավորություններով, սակայն իրավակիրառ պրակտիկայում մենք փոփոխություն չենք արձանագրում»։
