«Կան փոքր խմբեր, որոնք պատրաստ են զենքը ձեռքին պայքարի դուրս գալ, բայց մեծ մասը չհամակերպվելով ուղղակի արտագաղթում է». վերլուծաբաններ

«Կան փոքր խմբեր, որոնք պատրաստ են զենքը ձեռքին պայքարի դուրս գալ, բայց մեծ մասը չհամակերպվելով ուղղակի արտագաղթում է». վերլուծաբաններ
«Կան փոքր խմբեր, որոնք պատրաստ են զենքը ձեռքին պայքարի դուրս գալ, բայց մեծ մասը չհամակերպվելով ուղղակի արտագաղթում է». վերլուծաբաններ

Հայաստանում հասարակությունը պատրաստ չէ զինված ապստամբության: Եթե պատրաստ լիներ` 2016 թվականի ամռանը Խորենացու փողոցում ընդամենը մի քանի հազար մարդ չէր հավաքվի, մեծ բազմություն կլիներ:

«Մեդիալաբի» հետ զրույցում նման դիտարկում արեց Միջազգային և անվտանգության հարցերի հայկական ինստիտուտի ղեկավար Ստյոպա Սաֆարյանը՝ անդրադառնալով վերջին հարցումներին, ըստ որի՝ մարդիկ արդարացնում են «Սասնա ծռեր» խմբի գործողությունները:

«Եթե հասարակության մեծ մասը ռադիկալ լիներ, այն ժամանակ նրանք ուղղակի առիթը բաց չէին թողնի, և այդ գործողությունները կտարածվեին հանրապետությունով մեկ: Բայց փաստացի դա շատ լոկալիզացված ու մի արտասովոր իրադարձություն էր, որի կողքին հավաքվեց այնքան մարդ, որքան հնարավոր էր հավաքվել: Հետևաբար, ես չեմ կիսում տեսակետները, թե մեր հասարակությունը կողմնակից է զինված ապստամբությանը»,- «Մեդիալաբին» ասում է Ստյոպա Սաֆարյանը:

Նշենք, որ «Հետազոտական ռեսուրսների կովկասյան կենտրոն – Հայաստանի» հրապարակած «Կովկասյան բարոմետր 2017» զեկույցի համաձայն՝ հարցման ենթարկված անձանց 36 տոկոսը արդարացրել է «Սասնա ծռեր» խմբի գործողությունները, երբ 2016 թվականի ամռանը զինված խումբը գրավել էր ոստիկանության ՊՊԾ գունդը: Ըստ հարցումների՝ «Սասնա ծռերի» գործողությունները դատապարտել է 16 տոկոսը, իսկ 28 տոկոսը դատապարտել է որոշ չափով, որոշ չափով էլ` արդարացրել: Մեծ է իշխանություններին չվստահելու ցուցանիշը:

Ըստ հարցումների՝ Սերժ Սարգսյանին չի վստահում հարցվածների 64 տոկոսը, կառավարությանը չի վստահում 58, Ազգային ժողովին՝ 66, իսկ դատական համակարգին՝ 53 տոկոսը: Ստյոպա Սաֆարյանն ասում է, որ իշխանության նկատմամբ անվստահությունը, իշխանության ձախողումների բավական տեսանելի լինելը մարդկանց դրդում են ավելի շատ համակրել իշխանություններին հակառակ գործողությունները:

«Դա շատ նման է նախագահական ընտրություններին, երբ ընդդիմադիր թեկնածուին ոչ թե իր առավելությունների համար են ձայն տալիս, այլ ընդդեմ իշխանության թեկնածուի են ձայներ տալիս: Ես չեմ կարծում, որ մեր հասարակությունն այդպես ռադիկալ հասարակություն է, մենք էությամբ ո՛չ հեղափոխական ենք, ո՛չ էլ ռադիկալ: Մեր հասարակությունում չափավոր փոփոխություններ պահանջող հատվածը բոլոր ժամանակներում միշտ եղել է դոմինանտ»,- ասում է Ստյոպա Սաֆարյանը:

Նրա խոսքով՝ սխալ կլինի ասել, որ ամբողջ հասարակությունը կամ այդ չափավոր փոփոխությունների կողմնակիցները դարձել են ռադիկալ, թեկուզ և աղքատացել են, այդպես չէ: Պարզապես այս դեպքում ուղղակի իշխանությանը դեմ պատասխաններ են տրվել:

Ընտրական և քաղաքական տեխնոլոգիաների մասնագետ Արմեն Բադալյանը նախ ասում է, որ Հայաստանում սոցիոլոգիական հարցումները արժանահավատ չեն: Իսկ ինչ վերաբերում է այն հարցին, թե որքանո՛վ է Հայաստանի հանրությունն իրականում պատրաստ զինված ապստամբությանը, ապա, ըստ մասնագետի, երբ հարցը հասնում է գործնական քայլերին, մարդիկ վարանում են:

Ըստ Բադալյանի՝ այս հարցին երկու պատասխան կարելի է տալ՝ տեսական և գործնական: Տեսականորեն շատերը կարող են կողմ լինել զինված ապստամբությանը, շատերն իրենց ֆեյսբուքյան գրառումներում միշտ նշում են, որ այս իշխանություններին միայն բռնությամբ պետք է հեռացնել, քանի որ իշխանություններին փոխելու այլ ճանապարհ չկա:

«Ապրիլի 2-ին տեղի ունեցած ընտրական միջոցառումների ժամանակ իշխանությունները զանգվածային ընտրակաշառքով ուղղակի ապահովեցին իրենց տեղը: Եվ քանի որ այլ ճանապարհ չկա, կյանքը վատանում է, հասարակության մոտ առաջանում է իշխանությանը փոխելու ցանկություն՝ ցանկացած, այդ թվում՝ զինված ճանապարհով: Բայց կա հարցի երկրորդ կողմը՝ իսկ գործնականում այդ տեսականորեն կողմնակիցների քանի՞ տոկոսն է պատրաստ գնալ ու զենքը ձեռքին իշխանափոխություն իրականացնել: Երբ հարցը հասնում է այստեղ, հասարակության մեծ մասը դրան պատրաստ չէ»,- «Մեդիալաբին» ասում է Արմեն Բադալյանը:

Նրա խոսքով՝ հասարակությունում կան փոքր խմբեր, որոնք պատրաստ են զենքը ձեռքին պայքարի դուրս գալ, բայց մեծ մասը, չհամակերպվելով այս իրավիճակի հետ, ուղղակի արտագաղթում է:

«Մարդիկ ընտրում են իշխանափոխության անմեղ տարբերակը: Իշխանափոխություն նշանակում է քո գլխավերևում ուրիշ իշխանություն պետք է լինի: Եթե դուք գնում ես Ռուսաստան, քո գլխավերևում իշխանությունը փոխվում է, ըստ էության, դա դիտարկում են իշխանափոխություն: Այսինքն՝ Հայաստանի հանրությունը խոսքով, այո՛, կարող է կողմ լինել զինված ճանապարհով իշխանափոխությանը, բայց երբ գործնական քայլերի ժամանակն է գալիս, անհնար է ասել, թե իրականում հասարակության ո՛ր հատվածը կողմ կլինի դրան»,- ասում է Արմեն Բադալյանը:

Ռոզա Հովհաննիսյան

MediaLab.am