Արդյոք արաբական հուզումների ալիքը կհասնի՞ նաև Հայաստան. փորձագետները տարակարծիք են

Արդյոք արաբական հուզումների ալիքը կհասնի՞ նաև Հայաստան. փորձագետները տարակարծիք են
Արդյոք արաբական հուզումների ալիքը կհասնի՞ նաև Հայաստան. փորձագետները տարակարծիք են

Արաբական աշխարհում, մասնավորապես Թունիսում և Եգիպտոսում ծայր առած սոցիալական խռովությունները, որոնք մի դեպքում դարձել են Թունիսի նախագահի փախուստի, մյուս դեպքում` Եգիպտոսի կառավարության հրաժարականի պատճառ, լայն քննարկումների առարկա են դարձել նաև Հայաստանում:
Հայաստանցի փորձագետներն ու քաղաքական ուժերի ներկայացուցիչները ևս զուգահեռներ են անցկացնում արաբական աշխարհում սկսված սոցիալական խռովության ալիքի և ներհայաստանյան զարգացումների միջև այն համատեքստում, թե արդյոք այդ ալիքն ու փոփոխությունների հասնելու ոգևորությունը կարո՞ղ են հասնել նաև Հայաստան:
Երկուշաբթի` հունվարի 31-ին, հրավիրված ասուլիսում իշխող հանրապետական կուսակցության ներկայացուցիչ, ԱԺ պատգամավոր Էդուարդ Շարմազանովն արդեն իսկ հայտարարել է, որ ինքը Հայաստանում նման բունտի հնարավորություն չի տեսնում, և որ եգիպտական զարգացումները չեն կարող նախադեպ լինել Հայաստանի համար:

«Հայաստանում կա դժգոհություն, բայց չկա նախապայման սոցիալական բունտի համար: Հայաստանի իշխանությունները վճռական են իրականացնել բարեփոխումներ հետճգնաժամային հետևանքների բարելավման համար: …Եթե որոշ մարդկանց անհրաժեշտ են ուժեղ ցնցումներ, մեզ անհրաժեշտ է ուժեղ Հայաստան»,- ասել է Էդուարդ Շարմազանովը:

Քաղաքագետ Երվանդ Բոզոյանը ևս այն կարծիքին է, որ եգիպտական ալիքը չի կարող հասնել Հայաստան, սակայն նրա հիմնավորումները տարբերվում են հանրապետական պատգամավորի հիմնավորումներից. վերլուծաբանը նման իրադարձությունները բացատրում է ռեգիոնալ տրամաբանության համատեքստում:

Ըստ քաղաքագետի` եթե նման զարգացումներ լինեին Վրաստանում կամ Ուկրաինայում, ապա դրանց ազդեցությունը Հայաստանի վրա ավելի բարձր կլիներ, քան այն զարգացումները, որոնք կատարվում են արաբական աշխարհում: Մինչդեռ, ըստ Բոզոյանի, ըմբոստությունը Հայաստանում սկսվեց «այն ժամանակ, երբ Վրաստանում Վարդերի հեղափոխությունն արդեն ճգնաժամ էր ապրում»:

«Ասել, թե արաբական աշխարհում սկսված այս պոցեսներն ուղղակի ազդեցություն կունենան մեր երկրի վրա, ես նման գնահատական չէի տա, թեև անուղղակի ազդեցություն միշտ էլ կարող է լինել»,- «Մեդիալաբին» ասում է քաղաքագետը:

Նրա կարծիքով` այն, ինչ կատարվում է Թունիսում, Եգիպտոսում, օբյեկտիվ պրոցեսներ են, քանի որ արաբական աշխարհի իշխող վարչակարգերն արդեն 20-30 տարի է` ինչ շարունակվում են, և «այդ ռեժիմներն այնքան են փտել, որ մի փոքր կայծն առաջ է բերել նման զարգացումներ»:

Քաղաքագետը նաև չի բացառում, որ այդ ալիքը կշարունակվի արաբական այլ երկրներում ևս` Սիրիայում, Հորդանանում, Սուդանում:

Մինչդեռ սոցիոլոգ Գևորգ Պողոսյանը վստահ է, որ արաբական երկրներում կատարվող ներքաղաքական իրադարձությունները սպառնում են նաև Հայաստանին:

Հունվարի 31-ին հրավիրված ասուլիսի ժամանակ սոցիոլոգը հայտարարել է, թե 21-րդ դարում շատ կլինեն այնպիսի դեպքեր, երբ որոշ երկրներ չեն կարողանա ճիշտ քաղաքականություն վարել և կլուծարվեն մեծ տերությունների կողմից, ինչպես լինում է փոքր և մեծ բանկերի պարագայում:

Սոցիոլոգը նշել է, որ այդ միտումը սպառնում է նաև Հայաստանին, քանի որ հայաստանյան կառավարման միտումները բացասական են:

«Մենք ամեն օր պետք է մոմ վառենք, որ Հայաստանը հանկարծ չգնա ինքնալուծարման ճանապարհով»,- ասել է Պողոսյանը:

Ընդդիմադիր ՀԱԿ-ի արտաքին կապերի պատասխանատու Վլադիմիր Կարապետյանը, սակայն, «Մեդիալաբին» ասում է, որ արաբական զարգացումները չեն կարող ոգևորության պատճառ դառնալ հայաստանյան ընդդիմության համար:

Կարապետյանն ասում է, որ, ըստ էության, Հայաստանում ժողովրդավարական բարեփոխումները տեղի են ունեցել շուրջ 20 տարի առաջ: Եվ այսօր, ըստ նրա, ընդդիմությունը փորձում է նորից ներդնել ժողովրդավարությունը Հայաստանում:

«Կոնգրեսն անում է հնարավորինս, որպեսզի մոտեցնի արմատական փոփոխությունները, որպեսզի Հայաստանում զարգացումը նորմալ, բնականոն հուն դնի: Եվ դա անում է ոչ թե աշխարհի այս կամ այն անկյունում տեղի ունեցող զարգացումներից ոգևորված, այլ իր հույսը դնում է սեփական ժողովրդի գիտակցականության և ուժի վրա»,- ասում է Վլադիմիր Կարապետյանը:

Հիշեցնենք, որ ընդդիմադիր Հայ ազգային կոնգրեսը նորից հայտարարել է հանրահավաքների շարք սկսելու մասին, որոնցից առաջինը պետք է տեղի ունենա փետրվարի 18-ին Ազատության հրապարակում:

Երևանի քաղաքապետարանը, սակայն, արդեն իսկ հանրահավաքներին «ընդառաջ» հայտարարել է, որ փետրվարի 15-ից մինչև մարտի 10-ը «սպորտային և մշակութային միջոցառումներ է անցկացնելու Ազատության հրապարակում»:

Ու թեև Կոնգրեսը փետրվարի 18-ի իրազեկման մեջ որպես հանրահավաք անցկացնելու վայր էր նշել Ազատության հրապարակը, այս պահին դեռ հայտնի չէ` արդյոք ընդդիմությունն այդ օրը կմտնի՞ Ազատության հրապարակ, թե՞ ոչ:

Քրիստինե Խանումյան

© Medialab.am