«Ազգային ժողովի նիստերին հետևելը համարում եմ ժամանակի կորուստ, որը ես կարող եմ օգտագործել նաև Հայաստանի Հանրապետության համար». Տարոն Սիմոնյան

«Մեդիալաբի» զրուցակիցն է իրավաբան, ԱԺ նախկին պատգամավոր Տարոն Սիմոնյանը

– Պարո՛ն Սիմոնյան, հավանաբար հետևում եք Ազգային ժողովի վերջին նիստերին, կասե՞ք՝ ինչ տպավորություններ ունեք:

– Գիտեք, չեմ հետևում:

– Անակնկալ էր ձեր պատասխանը: Այսինքն՝ որևէ մեկնաբանություն չեք կարող տալ նոր գումարման խորհրդարանի նիստերի, ԱԺ ղեկավարություն են ընտրում՝ դրա ընթացքի մասին:

– Ես որևէ ակնկալիք չունեմ, որ այս Ազգային ժողովը արդյունավետ աշխատանք է կատարելու, ահա թե ինչու հետևելը համարում եմ բացառապես ժամանակի կորուստ, որը ես կարող եմ օգտագործել ավելի արդյունավետ աշխատանք կատարելու համար, այդ թվում՝ Հայաստանի Հանրապետության համար:

– Իսկ ինչո՞ւ ակնկալիք չունեք:

– Ինքնին ընտրությունների արդյունքները դա էին ցույց տալիս, որ հուզական և ոչ ռացիոնալ միջավայր է ձևավորվել, ինչը, բնականաբար, որևէ կերպ չի օգնելու Հայաստանի Հանրապետությանը:

– Արդեն նկատվում է, որ կարծես կառուցողականության տարրեր չկան քննարկումներում, միայն մեղադրանքներ են, վիրավորանքներ…

– Այո՛, միանգամայն սպասելի էր:

– Զուգահեռ, պարո՛ն Սիմոնյան, կառավարությունն է ձևավորվում: Այդ գործընթացը ինչպե՞ս եք գնահատում:

– Տեսնում եմ, որ շարունակվում է նույն քաղաքականությունը, ինչը մինչ այդ է եղել: Չեմ կարող բոլոր կադրերի հետ կապված եզրակացություն անել: Օրինակ՝ դիվանագիտական կորպուսում նշանակումները դուր չեն գալիս ինձ, որովհետև այդ նշանակումները ոչ մասնագիտական տրամաբանությամբ են կատարվում:

Իսկ կառավարության ձևավորման, նախարարների նշանակման հետ կապված մեծ հաշվով շատ փոփոխություն չկա նախկին որդեգրած քաղաքականությունից:

– Դիվանագիտական նշանակումների մասով նկատի ունեիք ԱՄՆ դեսպանի պաշտոնում Մակունցի՞ նշանակումը:

– Այո՛, այո՛:

– Համարում եք, որ նա մասնագետ չէ և կարող է ձախողե՞լ:

– Ընդհանրապես, պետության քաղաքականությունը վարելու համար պետք է ունենալ կադրային բազա՝ առանձին ուղղություններով: Դիվանագիտական ուղղությունը իր կադրային բազան ունի, արդարադատությունը՝ իր, տնտեսականն էլ՝ իր ուղղությունը: Բայց երբ ոչ մասնագետ ես բերում մեկ դաշտից մեկ այլ միջավայր, բնականաբար, արդյունավետությունը չի կարող ըստ պատշաճի լինել, պետք է անկում ապրի:

Պատահական չէ, որ մենք ունենք միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետ, դիվանագիտության ուղղություն, դիվանագիտության դպրոց, ի՞նչ իմաստ ունի այնտեղ կադրեր աճեցնել, եթե նրանց չենք նշանակելու այդ պաշտոններին:

– Ըստ էության, Մակունցի նշանակումը քաղաքական նշանակում էր համարվում:

– Դե, պետական քաղաքականությունը ինքնին քաղաքական նշանակումներ անելիս պետք է ուղղորդվի մասնագիտական հմտություններով, գիտելիքներով ու կարողություններով: Վերևից աստղեր իջեցնել չէ, էլի, եթե մարդկանց կրթում ես այդ ուղղությամբ, ապա պետք է նաև նշանակես այդ պաշտոններում: Եթե մարդը մասնագետ է այլ բնագավառում, ապա պետք է այլ տեղ նշանակել:

– Պարո՛ն Սիմոնյան, արդարադատության ոլորտում էլ փոփոխություն եղավ, և նախարար նշանակվեց նախկին ՄԻՊ Կարեն Անդրեասյանը: Այս նշանակումն ինչպե՞ս եք գնահատում:

– Ես Կարեն Անդրեասյանի հետ մտերիմ եմ, մենք նաև միասին աշխատել ենք: Բավականին հաջող ու փորձառու իրավաբան է, և հույս ունեմ, որ իր գիտելիքները կծառայեցնի Հայաստանի Հանրապետությանը: Միակ մտավախությունս այն է, որ այդ մարդուն պետք է թողնեն աշխատի: Եթե չթողնեն աշխատի, բնականաբար, չի կարող աշխատել:

Հասմիկ Համբարձումյան

MediaLab.am