Ալեն Սիմոնյանի պահվածքն ավելի քան ադեկվատ է եղել. մենք զուգարաններում ու այլ վայրերում մարդկանց թաքուն չենք սպանում. Աղազարյան

«Մեդիալաբի» հարցերին պատասխանում է ԱԺ «Քաղաքացիական պայմանագիր» խմբակցության պատգամավոր Հովիկ Աղազարյանը

– Պարո՛ն Աղազարյան, խորհրդարանի նախագահի մասնակցությամբ տեղի ունեցած միջադեպն ու Ալեն Սիմոնյանի վարքագիծն ինչպե՞ս եք գնահատում։

– Տհաճ միջադեպ է, ինչ վերաբերում է Ալեն Սիմոնյանի պահվածքին, ապա ես կարծում եմ, որ նրա պահվածքն ավելի քան ադեկվատ է եղել, ու այն իրողությունները, որ Ալեն Սիմոնյանն ու իր գործընկերները ստեղծել են Հայաստանի Հանրապետությունում, որ քաղաքացիները կարող են իրենց այնքան ազատ զգալ, որ վիրավորեն իշխանության ներկայացուցչին, թող բոլոր քաղաքացիները վայելեն այդ տրված ազատությունը։ Մենք զուգարաններում ու այլ վայրերում մարդկանց թաքուն չենք սպանում և ընդհանրապես չենք սպանում։ 

Ի՞նչ է տեղի ունենում ընդհանուր առմամբ․ մեր ոչ բարով ընդդիմադիր գործընկերները, իրենց տարբեր կարգի գործիքակազմեր օգտագործելուց հետո, երբ որ չհասան հաջողության, հիմա մի 100-200 հոգանոց ոհմակը, որ միշտ ներկա է եղել տարբեր հանրահավաքներին, այդ ոհմակը մտել է կառավարության շենք, խորհրդարանի շենք ու պատրաստ էր հարմար պահի իր սև գործն անել, հիմա որդեգրել է այլ մարտավարություն՝ իշխանության տարբեր ներկայացուցիչների վրա այստեղ-այնտեղ հարձակումներ է գործում, որ ինչ-որ բանի հասնի։

– Ասում եք, թե դուք թաքուն չեք անում, մարդկանց չեք սպանում, բայց դա արդարացնո՞ւմ է այն գործողությունը, որն արել է երկրի առաջնային պաշտոններից մեկը զբաղեցնող անձը։

– Ես այդ հարցի պատասխանը տվեցի, Ազգային ժողովի նախագահի պահվածքը գնահատում եմ ստեղծված իրավիճակի համար ադեկվատ, հիմա ի՞նչ հավելյալ մեկնաբանություն եք ուզում։

 – Նկատի ունեմ՝ եթե նախկինում արել են թաքուն, ինչպես դուք եք ասում, հիմա որ բացահայտ եք անում, դա արդարացնո՞ւմ է ձեր արարքները, այսինքն՝ եթե բացահայտ է, ապա կարելի՞ է թքել մարդու դեմքին, ինչպես ասում է միջադեպի մասնակից երկրորդ կողմը։ 

– Դե, ես չգիտեմ, թե դեպքը ո՛նց է տեղի ունեցել, բայց յուրաքանչյուր ազդեցություն ունենում է հակազդեցություն. եթե քաղաքացին իրեն պահել է այդ ձևով, ապա ԱԺ նախագահն ու յուրաքանչյուր ոք կարող է հակադարձել այդ պահվածքին, ես այդտեղ տարօրինակ բան չեմ տեսնում։

– Պարո՛ն Աղազարյան, այսինքն՝ նորմա՞լ եք գնահատում խորհրդարանի ղեկավարի այս պահվածքը։

– Ես նորմալ չեմ գնահատում իրավիճակը, բայց ԱԺ նախագահի պահվածքը, իհարկե, նորմալ եմ գնահատում։

– Իշխանության կողմից նման հակազդեցությունը, ինչպես դուք եք ձևակերպում, ավելի չի՞ խորացնում հասարակության մեջ առկա ատելության ու անհանդուրժողականության մթնոլորտը։

– Դրանք 100-300 ոհմակային մտածողությամբ մարդիկ են, ու նրանք չեն ներկայացնում մեր հասարակության լայն շրջանակներին: Եթե մեր հասարակության լայն շրջանակը եկել է այն համոզման, որ մենք՝ որպես վստահություն ստացած քաղաքական ուժ, սպառել ենք այդ վստահությունը, ապա դրա համար կա համապատասխան գործիքակազմ՝ հարցերը լուծելու համար, ոչ թե այս ձևի մթնոլորտ ստեղծեն քաղաքում։

– Բայց այդ 100-300-ը ևս Հայաստանի քաղաքացի են, պարո՛ն Աղազարյան, նրանց հետ այս կե՞րպ պետք է վարվեք։

– Իհարկե մեր քաղաքացիներն են, բայց նրանց կարծիքը հո չի՞ կարելի փաթաթել հարյուր հազարավորների վզին։ Որ դուք ասում եք՝ հասարակության մեջ պառակտում և այլն, և այլն, ես ուզում եմ ասել, որ դա պառակտման նշան չէ, դա լավ բան չէ բոլոր դեպքերում, բայց պառակտում համարել չի կարելի: Պառակտումն այն է, որ հարաբերակցություն է ստեղծվում 60-70%-ի դիմաց, ու այդ 20%-ը կարող է իր գաղափարները գեներացնել, հասարակության մեջ վիճակ ստեղծել՝ իշխանափոխության իմաստով։ Է թող անեն, եթե կա նման վիճակ, բայց թող գայլի ոհմակի անասնական կեցվածք չընդունեն։

– Ասում եք՝ ազատություն եք տվել մարդկանց արտահայտվելու, հիմա մարդը կարծիք կամ վերաբերմունք է արտահայտել, ո՞ւր մնաց ժողովրդավարությանը հավատարիմ լինելու ձեր թիմի պատրաստակամությունը, երբ մարդու հետ այդպես եք վարվում։

– Ես գտնում եմ, որ «դավաճան» տերմինը, չնայած բավական արժեզրկել են իր բուն բովանդակային իմաստից, բայց, այդուհանդերձ, «դավաճան» տերմինը համարում եմ վիրավորական, անձնական վիրավորանք, ոչ պակաս, քան հայհոյանքը, եթե ոչ ավել՝ ինչ-որ իմաստով։ 

Կարծիք հայտնելն այն է, երբ ասում են՝ դուք դավաճանական կեցվածք եք ընդունել, ձեր արածը դավաճանություն է, դա ուրիշ բան է, բայց որ ասում ես՝ դու դավաճան ես, դավաճան, շատ ներողություն, դա արդեն մի քիչ ուրիշ բան է։

– Հանրային, քաղաքական գործիչները մշտապես օրինակ են եղել հասարակության համար և՛ վարքով, և՛ բառամթերքով, հիմա ի՞նչ օրինակ է ծառայում Ալեն Սիմոնյանը կամ մյուսները։

– Ալեն Սիմոնյանը հանրության մեծ մասի մոտ մեծագույն հարգանք է վայելում, և նա իր լուսավոր կերպարով ու ընկերներով մեր հայրենիքում բերել է այնպիսի իրավիճակ, որ քաղաքացին, ինչ-ինչ բանից վրդովված, կարող է պատահի իրեն թույլ տա վիրավորական արտահայտություններ բարձրաստիճան պաշտոնյաների նկատմամբ ու դրա համար համապատասխան արձագանքի չարժանանա։

– Հարցս հետևյալն է՝ մտավախություն չունե՞ք, որ հասարակությունը, հետևելով նմանատիպ օրինակներին, ցանկացած այսպիսի դեպքերի ժամանակ անելու է նույնը։

– Չէ՛, դրա համար էլ ես միջադեպը համարում եմ տհաճ, հետևաբար, եթե որևէ այլ տեղ նման բան տեղի ունենա, ես էլի դա համարելու եմ տհաճ, բայց ԱԺ նախագահի պահվածքը եղել է արձագանք ու հետևանք։

– Պարո՛ն Աղազարյան, կարծիքներ են հնչում, որ ձեր իշխանությունը կտրվել է իրականությունից՝ նմանատիպ գործողություններով, այդ գործողություններից հետո ներողություն չխնդրելով, դեռ ավելին՝ հոխորտալով պատասխանելով։ Կտրվե՞լ եք իրականությունից։

– Ես չէի ասի, որ կա այդպիսի անհանգստություն։ 

Քրիստինե Աղաբեկյան

MediaLab.am