Այս օրերին տեղի ունեցող իրավարձությունների շուրջ «Մեդիալաբը» զրուցել է դերասան, ռեժիսոր Աշոտ Ադամյանի հետ:
-Պարոն Ադամյան, Հայաստանում զինված ընդվզման ականատես ենք լինում այս օրերին: Ինչի՞ հետևանք է այս արտակարգ իրավիճակը:
-Երբ ժողովրդի մեջ հասունացած հարցերն ու բողոքն անդադար անտեսվում են՝ սկսում է գործել պահածո սկզբունքը՝ կափարիչը «պայթում է»: Դժբախտաբար, մեր գլխին պատուհաս դարձած «իշխանությունը» այնքան է հավատացել իր անսխալականությանը, որ կորցրել է մարդավայել դատողություններ անելու ունակությունը: Դժվար է երեւի չտառապել մտավոր եւ տեսողական հավկուրությամբ, երբ՝ ինչպես երկնքից իջնող մանանա, միլիոններ ես դիզում եւ շատ կարճ ժամանակահատվածում, սկսում ես կարծել, թե ինչ-որ գերբնական շնորհներով ես օժտված եւ ավելի բարձր ես ժողովրդից։
Կայծակնային արագությամբ փողատեր դարձած ավազակին չես կարող հասկացնել, որ նա գող է, չէ՞որ ամեն ինչ առնվում ու վաճառվում է: «Փող ունես՝ խելք պետք չէ», գիտեք այդ վաշխառուական ասույթները: Արդեն բավականին երկար ժամանակահատված է, որ Հայաստանի կառավարման համակարգին տիրացել են այդ հոգեբանությանը դավանող ավազակներ եւ թալանում են: Չեմ կարծում, որ միայն ապրիլյան դեպքերից հետո պարզ դարձավ ոհմակի իրական էությունը: Պարզապես ապրիլը ցույց տվեց, որ անգամ բանակը չի խուսափել թալանից: Ժողովուրդն ահա քսան տարի է՝ չի կարողանում իրացնել Սահմանադրությամբ իրեն վերապահված իրավունքը՝ ընտրել իր ծառաներին, որոնք հենվելով Սահմանադրության վրա՝ կծառայեն պետությանը եւ ժողովրդին: Ու քանի դեռ այդպես չէ, ժողովուրդն ապստամբելու իրավունք ունի:
-Այս իրադարձություններին զուգահեռ, իշխանությունները լռություն են պահպանում, ինչո՞ւ, ասելիք չունե՞ն:
-Մկան ծակը հազար թումանով են վաճառում: Դա էլ վաղուց ենք նկատել՝ լռությունը սրանք խախտում են միայն, երբ ստանում են տիրոջ հրահանգը:
-Ոստիկանության կողմից դարձյալ ուժ կիրառվեց այսօր գիշեր, կան տուժածներ ու վիրավորներ: Արդյոք ի՞նչ է կատարվում, մարտի մեկի ձեռագիրը նորից կրկնվո՞ւմ է:
-Այսպես է, որովհետեւ ոստիկանությունն այս ռեժիմի կամակատարն ու ծառան է: Այսօրվա ոստիկանությունը միանաշանակ համապատասխանում է այն պիտակումներին, որոնք ժողովուրդը սիրով նվիրում է նրանց։ Էն, որ բարձր ատյաններում մեր ներքին ոճրագործները լրջորեն խոսում են, որ հարյուր տարի առաջ թուրքերի իրագործած եղեռնագործության անպատիժ մնալը ծնում է նոր եղեռն, ճիշտ են ասում: Ու քանի դեռ անպատիժ է մնացել մարտի 1-ի ոճրագործությունը, հայաստանցիներս պետք է հասկանանք, որ կստանանք նոր մարտի մեկեր:
-Ի՞նչ հանգուցալուծում եք տեսնում այս դեպքերին: Արյունահեղությունից խուսափելու համար ի՞նչ պետք է անել:
-Այս պահին, երբ Հայաստանը կառավարող բանդիտական վերնախավի ապազգային ու հակապետական գործելակերպի պատճառով հայտնվել է խառնակ վիճակում, կարծում եմ, բոլոր տիպի քաղաքական եւ հասարակական կառույցները, բացառությամբ պրոՀՀԿականների (սրանք պետք նստեն ու լսեն), պարտավոր են միասնական կամք դրսեւորելով՝ լծվեն երկրի ներքաղաքական-հասարակական քայքայված համակարգը ճգնաժամային իրավիճակից միահամուռ ուժերով դուրս հանելու գործին։ Մասնատվածության եւ փոխադարձ գզվռտոցների պատճառով երկրի հասարակության գերակշիռ մասը ոչ մի սպասելիք չունի: Բավական է, չի կարելի ստրկամտորեն սպասել, որ փրկությունը կգա եսիմ ինչ իմանամ որտեղից:
Էմմա Մանուկյան
MediaLab.am
