«Ոչ թե իրավական գործընթաց, այլ գործարք պետության հետ». փաստաբանը՝ աղմկոտ գործերով գումարներ ու գույք նվիրելու մասին

«Ոչ թե իրավական գործընթաց, այլ գործարք պետության հետ». փաստաբանը՝ աղմկոտ գործերով գումարներ ու գույք նվիրելու մասին
«Ոչ թե իրավական գործընթաց, այլ գործարք պետության հետ». փաստաբանը՝ աղմկոտ գործերով գումարներ ու գույք նվիրելու մասին

Փաստաբան Վահան Հովհաննիսյանը «Մեդիալաբի» հետ զրույցում անդրադարձել է նախկին պաշտոնյաների կողմից գումարների վերադարձի և նրանց խափանման միջոցը փոխելու գործընթացին:

Օրերս հայտնի դարձավ, որ Սերժ Սարգսյանի թիկնազորի նախկին պետ Վաչագան Ղազարյանին գրավով ազատելու դատարանի որոշման դեմ ներկայացված բողոքը դատախազը չի պնդել: Դա նշանակում է, որ Ղազարյանը կմնա ազատության մեջ: Գլխավոր դատախազությունը պաշտոնապես պարզաբանել էր, որ Վաչագան Ղազարյանին կալանավորելու վերաքննիչ բողոքը չի պնդում, քանի որ Վաչագան Ղազարյանը վերականգնել է հանցագործությամբ պատճառված վնասը, և քննության ներկա փուլում նվազել են նախաքննությանը խոչընդոտելո ռիսկերը: Փաստաբան Վահան Հովհաննիսյանը հարցադրում է անում՝ պատճառված նյութական վնասի վերականգնումը ինչպե՞ս կարող է նվազեցնել նախաքննությանը խոչընդոտելու ռիսկը:

Փաստաբանի խոսքով՝ Քրեական դատավարության օրենսգրքի 135-րդ հոդվածը նախանշում է հինգ նախապայմաններ, որոնց դեպքում քննարկվում է անձի՝ կալանքի տակ գտնվելու անհրաժեշտությունը կամ հիմնավորվածությունը: Դրանց թվում են՝ փախուստի դիմելը, նախաքննությանը խոչընդոտելը, նոր հանցանք կատարելը:

«Իմ հարցադրումը հետևյալն է՝ եթե Վաչագան Ղազարյանը փոխհատուցել է պետությանը պատճաված վնասը, դա ո՛չ Քրեական դատավարության օրենսգրքի շրջանակներում, ո՛չ ընդհանրապես որևէ իրավական գործընթացում չի կարող դիտարկվել որպես այնպիսի գործոն, որը կարող է ազդել անձի՝ նախաքննությանը խոչընդոտելու կամ չխոչընդոտելու վրա: Այսինքն՝ ես դա տվյալ դեպքում գնահատում եմ պարզապես որպես գործարք պետության հետ, երբ անձն իր կողմից պատճառված վնասը փոխհատուցում է պետությանը, և պետությունը դրան որպես հակադարձող քայլ՝ անձին ազատում է կալանքից: Ես դա այդպես եմ գնահատում, քանի որ որևէ իրավական գործընթացի շրջանակներում դա չի կարող քննարկվել»,- «Մեդիալաբին» ասում է Վահան Հովհաննիսյանը:

Ըստ փաստաբանի՝ սա սխալ մոտեցում է և խտրական վերաբերմունք մյուս անձանց նկատմամբ: «Պատկերացրեք՝ կա անձ, ով կատարել է նմանատիպ առերևույթ հանցավոր արարք և չի կարողանում փոխհատուցել պետությանը պատճառված վնասը, տվյալ դեպքում մնում է անազատության մեջ կամ արգելանքի տակ: Իսկ Վաչագան Ղազարյանը կամ, օրինակ, եթե վերցնենք վերջին դեպքը՝ Հրազդանի նախկին քաղաքապետը, փոխհատուցում են պետությանը պատճառված վնասը և մնում ազատության մեջ:

Ես հարց եմ տալիս՝ անձը, ով փախհատուցում է պետությանը պատճառած վնասը, մի՞թե չի կարող միջամտել նախաքննությանը ներգրավված անձանց՝ վկաների, տուժողների գործողություններին: Հանգիստ կարող է ազդել նրանց վրա: Մի՞թե չի կարող կատարել Քրեական օրենսգրքով արգելված նոր արարք, մի՞թե չի կարող խուսափել նախաքննությունից կամ դիմել փախուստի: Այսինքն՝ դա այն իրավաչափ գործընթացը չէ, որը կարող է հակադրվել այդ 135-րդ հոդվածով նախատեսված պայմաններին»,- ասում է նա:

Փաստաբանը նման դեպքերի համար հետևյալ առաջարկն ունի՝ անձի՝ ազատության մեջ գտնվելու կամ չգտնվելու գործընթացը պետք է դիտարկվի կալանավորման պայմանների և հիմքերի պայմաններում և ոչ դրանից դուրս: Այն դիրքորոշումը, որն այսօր որդեգրել է ՀՀ դատախազությունը, ըստ Հովհաննիսյանի, չի տեղավորվում այդ կալանավորման հիմքերի ու պայմանների համատեքստում:

Փաստաբանն անդրադառնում է նաև հարցին, թե որքանո՛վ է իրավաչափ նախկին պաշտոնյաների կողմից պետությանը գույք նվիրաբերելու գործընթացը:

«Նվիրատվությունը ես որևէ իրավական գործընթացի համատեքստում չեմ կարողանում դիտարկել: Դա այն վտանգավոր միտումներն է պարունակում, որոնք ես արդեն նշեցի՝ դա գործարք է անձի և պետության միջև, երբ անձը իր կողմից կատարված ենթադրյալ հանցավոր արարքներից փորձում է անպատժելի մնալ իր կողմից փոխհատուցվող գումարներով, ինչն անթույլատրելի է: Պետությունը պետք է հրաժարվի նման գործարքներից: Ի՞նչ է նշանակում նվիրաբերել, դա նշանակում է, որ անձը կատարել է հանցավոր արարք, կամ ինքն այդ գույքը ձեռք է բերել հանցավոր խախտումների արդյունքում և հետագայում, գիտակցելով այդ արարքը, գույքը նվիրաբերում է պետությանը: Դրան պետք է լինի համարժեք պատասխան Քրեական օրենսգրքով նախատեսված որևէ արարքի կամ հանցակազմի համատեքստում, ինչը տվյալ դեպքում չի կատարվում»,- ընդգծում է Վահան Հովհաննիսյանը:

Ըստ նրա՝ գործող օրենսդրության շրջանակներում հնարավոր է այս հարցերը զուտ իրավական դաշտում լուծել: Ե՛վ մեր Սահմանադրությունը, և՛ մեր ներպետական օրենսդրությունը ունեն այն իրավական ներուժը, որի պայմաններում հնարավոր է պատասխան տալ այս բոլոր հարցերին: Պարզապես, փաստաբանի խոսքով, պետք է կոնկրետ քաղաքական ու իրավական կամք դրսևորել, որպեսզի այդ հարցերին լուծում տրվի:

Ռոզա Հովհաննիսյան

MediaLab.am