Արփինե Խաչատրյանը «Այսօր հանուն վաղվա» մշակութային ծրագրի շրջանակներում դեկտեմբերի 10-ին մեկնել է Արցախ և հազարավոր մարդկանց նման հայտնվել շրջափակման մեջ:
Ասում է՝ նախընթաց շաբաթը հուշում էր, որ անակնկալ դեպքեր կարող են տեղի ունենալ, քանի որ ադրբեջանցիները կարճատև փակել էին ճանապարհը, սակայն ինչպես նա, այնպես էլ ծրագրի շրջանակներում ազգային պարը ներկայացնող մյուս երեք մասնակիցները որոշել էին, որ չպետք է հետ կանգնեն իրենց նախագծի իրագործումից։
Հիշեցնենք, որ Արցախը Հայաստանին կապող միակ ճանապարհը ուղիղ մեկ ամիս է՝ փակ է՝ ադրբեջանցի բնապահպաններ ներկայացող խմբի կողմից։ Արցախի շուրջ 120 հազար բնակչությունը կանգնած է հումանիտար ճգնաժամի առջև։
«Մենք նախազգում էինք, որ կարող են անսպասելի իրավիճակներ տեղի ունենան, որովհետև մինչև մեր գալն էլ ինչ-որ պրոցեսներ էին ընթանում, բայց որոշեցինք գալու որոշումը փոփոխության չենթարկել, քանի որ մեր խմբի անդամներով բոլորս էլ վստահ ենք, որ Արցախից դեպի Հայաստանի Հանրապետություն չպետք է փակ ճանապարհներ լինեն, թշնամու ցանկությունն էլ հենց դա է, որ մեր անցուդարձը սահմանափակի։ Այդ պատճառով որոշեցինք, որ ինչ էլ պատահի, ծրագիրն իրականացնենք»,- «Մեդիալաբին» պատմում է 30-ամյա Արփինեն։
Ծրագրի շրջանակներում «Նաիրի» ավանդական պարախմբի մի քանի անդամները, այդ թվում նաև՝ Արփինեն, Արցախ էին եկել ազգային պարի վարպետաց դասեր անցկացնելու:
Արփինե Խաչատրյանը Արարատի մարզի Այգեզատ համայնքից է։ Այնտեղ համահիմնադրել է «Կորիզ» երիտասարդական կենտրոնը։
Միաժամանակ աշխատում է «Սինոփսիս Արմենիա» ընկերությունում, որտեղ աշխատակիցների մասնակցությամբ «Նաիրի» ավանդական պարի խումբն է ձևավորվել։
Շրջափակման լուրն Արփինեին և պարախմբի մյուս անդամներին խուճապի չի մատնել, Արփինեն ասում է՝ չնայած հարազատներն անհանգստանում են՝ արդյոք սնունդ ունե՞ն, արդյոք ամեն ինչ կարգի՞ն է, սակայն իրենք ավելի հանգիստ են՝ Արցախում լինելով և կիսելով արցախցիների դժվարությունները։
«Արցախում 120 հազար մարդ կա, ինչպես իրենք, էնպես էլ մենք։ էստեղ բոլորը նույն կարգավիճակում են, մենք մյուսներից ավելի լավը չենք, եթե էսպես է ստացվել, պետք է էստեղի ժողովրդի հետ էդ դժվարությունները կիսենք։ Մեր խիղճն ավելի հանգիստ է, քանի որ էդ ամեն դժվարությունները կիսում ենք, քան եթե Երևանում լինեինք։ Միակ բանը, որ տանջում է, հարազատների կարոտն է և շփման երկարատև դադարը»,- նշում է նա։
Արփինեն խմբի մյուս անդամների հետ Ստեփանակերտի հյուրատներից մեկում են իջևանել, նախաճաշում են հյուրատանը, ճաշն ու ընթրիքն էլ՝ այն ֆուդկորտերում, որոնք բաց են: Բոլորի պես իրենք էլ են սննդի պաշար հավաքել, ձվի, պանրի համար հերթ են կանգնում, ու հաճախ հերթն այդպես էլ իրենց չի հասնում։
Արփինեի խոսքով՝ ինչպես սննդի, այնպես էլ այլ դժվարություններ հաղթահարելի են: Խմբի երեք անդամները, որ իրենց հետ նոութբուք են բերել, արդեն սկսել են աշխատել ինտերնետի հասանելիություն ունեցող գրասենյակից, իսկ Արփինեն դեռ արձակուրդում է, սակայն ասում է՝ եթե շրջափակումը երկարի, ինքն էլ պետք է նոութբուք ձեռք բերի և սկսի աշխատել։
Արփինեն ասում է՝ տրամադրված են բոլորի հետ նման դժվարությունների միջով անցնելու, միայն թե այս փորձությունը ի վնաս հայրենիքի չլինի: «Մեր միակ մտահոգությունը ոչ էնքան էսօրվա կամ վաղվա սննդի հարցն է, այլ որ էս ամեն ինչը վերջանա մեր հայրենիքի համար առանց ցավոտ զիջումների»,- նշում է Արփինեն։
Արփինեն ասում է՝ փորձում է լավատես լինել և դժվարին իրավիճակում էլ լույս գտնել։ Նրա խոսքով՝ շրջափակման մեջ հայտնվելը նաև շատ դրական հանգամանք եղավ Արցախում երկարատև լինելու, արցախցիների հետ շփվելու, տեսնելու և զգալու նրանց սրտաբացությունն ու բարյացկամությունը։
«Ինձ դուր է գալիս Ստեփանակերտում երկար քայլել, հիանալի հնարավորություն է արցախցիների մեջ լինելու, շփվելու։
Մեր նկատմամբ էլ շատ սրտաբաց են, երբ իմանում են, որ եկել ենք ու մնացել ենք էստեղ շրջափակման հետևանքով, բոլորն օգնություն են առաջարկում, իրենց տուն հրավիրում։ Հյուրատանն էլ, որտեղ ապրում ենք, մեզ լրացուցիչ արտոնություններ են տալիս, օրինակ՝ լվացքատնից օգտվելու»,- ասում է Արփինեն ու նշում, որ ազատ ժամանակ այցելում են հին ծանոթներին, երեխաների համար վարպետաց դասերը շարունակում։
Արփինեն ասում է՝ միմյանց հույս ստալով, դժվարությունները կիսելով սպասում են իրավիճակի դրական հանգուցալուծմանը։
«Իրար հույս ենք տալիս, որ փորձությունը լավով կավարտվի՝ առանց տարածքային զիջումների»,- նշում է նա։
Արփինե Արզումանյան
MediaLab.am
