«Քոչարյանը սպասում էր, որ վարչապետին փոխելով՝ Սերժ Սարգսյանը կամ կնշանակի իրեն, կամ իր համար շահեկան որևէ մեկին». վերլուծաբաններ

«Քոչարյանը սպասում էր, որ վարչապետին փոխելով՝ Սերժ Սարգսյանը կամ կնշանակի իրեն, կամ իր համար շահեկան որևէ մեկին». վերլուծաբաններ
«Քոչարյանը սպասում էր, որ վարչապետին փոխելով՝ Սերժ Սարգսյանը կամ կնշանակի իրեն, կամ իր համար շահեկան որևէ մեկին». վերլուծաբաններ

Ռոբերտ Քոչարյան-Տիգրան Սարգսյան հեռակա բանավեճը, վերլուծաբանները մի քանի գործոններով են բացատրում:  Ըստ  քաղաքական վերլուծաբան Ստեփան Դանիելյանի, «հակամարտությունն» այս դեպքում իրականում ընթանում է Բարգավաճ Հայաստան -վարչապետ ենթատեքստում: 

«Եթե հիշում ենք, Գագիկ Ծառուկյանը մի անգամ ասաց, որ ԲՀԿ-ն ոչ թե ընդդիմություն է, այլ այլընտրանք: Ես այդ խոսքերը հետևյալ իմաստով եմ հասկանում՝ իրենք հանդես են գալիս ոչ թե Սերժ Սարգսյանի դեմ, այլ վարչապետի դեմ»,- «Մեդիալաբին» ասում է Ստեփան Դանիելյանը՝ վերլուծելով  վերջին զարգացումները:

Հիշեցնենք, 2013-ի տարավերջին վարչապետ Տիգրան Սարգսյանն ու ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը ուշադրության կենտրոնում հայտնվեցին միմյանց հասցեին հնչեցրած մեղադրանքների շնորհիվ:

Տարեվերջյան ասուլիսում վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը քննադատել էր Քոչարյանի պաշտոնավարման տարիներին վարած տնտեսական քաղաքականությունը, ի պատասխան՝ Ռոբերտ Քոչարյանը տնտեսական աճի ձախողման համար մեղադրել էր վարչապետին ու նրա հասցեին վիրավորական արտահայտություններ հնչեցրեց:

«Ամեն ինչ ավելի քան պարզ է ու հասկանալի (բայց ոչ՝ մի քանի հատուկ «շնորհալիների» համար):  Եվ սրա մեղավորը նախորդ կառավարությունը չէ, և ոչ էլ հաստատ ինչ-որ այլմոլորակայիններ,-մասնավորապես ասել էր Քոչարյանը:

Այնպես որ պատասխանատվությունից այստեղ հնարավոր չէ խուսափել: Եթե վարչապետը սա չի հասկանում, ուրեմն նա բանականության դեգրադացիա է ապրել: Եթե հասկանալով է ստում ու խուսանավում՝ փորձելով մեղքը գցել Անդրանիկ Մարգարյանի կառավարության և ինձ վրա, ուրեմն դա բարոյականության դեգրադացիա է: Հավանաբար, գործ ունենք բանականության և բարոյական դեգրադացիայի լիարժեք համադրության հետ: Ամեն դեպքում, թերարժեք վարչապետը անթույլատրելի ճոխություն է երկրի համար»:

Այս հեռակա բանավեճին հետևող վերլուծաբաններից ոմանք կանխատեսեցին Քոչարյանի վերադարձը, կարծիք հայտնեցին, թե նման քայլերով ռուսամետ ուժերը Ռոբերտ Քոչարյանի միջոցով փորձում են պաշտոնանկ անել վարչապետին, ով մշտապես աչքի է ընկել հակառուսական քաղաքականությամբ: Իսկ վարչապետն էլ իր հայտարարությամբ փորձում է ցույց տալ, որ ամուր կառչած է իր աթոռին:

Այս տեսակետների հետ համամիտ չէ քաղաքական վերլուծաբան Ստեփան Դանիելյանը. նա կարծում է, որ այսօրվա դրությամբ Հայաստանում ամենառուսամետ գործիչը հենց վարչապետ Տիգրան Սարգսյանն է, ով շատ ակտիվ ջանքեր է գործադրում Հայաստանի՝ Մաքսային միությանը անդամակցելու համար:

«Ես կարծում եմ, որ Հայաստանի ռուսամետ հիմնական ուժը հանդիսանում են հենց վարչապետն ու Սերժ Սարգսյանը»,- «Մեդիալաբին» ասում է Ստեփան Դանիելյանը:

Նրա խոսքով՝ նման տեսակետների տարածման նպատակն այն է, որ նույն վարչապետը և նրան պաշտպանող ուժերը, մի կողմից լինելով Մաքսային միությանն անդամագրվելու առաջամարտիկներ, մյուս կողմից փորձում են հանրության այն հատվածի աջակցությունն ստանալ, որոնք հանդես են գալիս Մաքսային միության դեմ:

«Սա շատ մառազմատիկ իրավիճակ է, որին շատերը երևի հավատում են»,- ասում է նա:

Վերլուծաբան, «Ժառանգություն» կուսակցության անդամ Ստյոպա Սաֆարյանը հիշեցնում է, որ Քոչարյան-Սարգսյան «հակամարտությունը» նոր չէ: Նա նշում է, որ դեռեւս 2013 թվականի հունվարին ինտրիգ կար՝ Քոչարյանը կմասնակցի նախագահական ընտրություններին, թե չի մասնակցի:

 «Այն ժամանակ իր հարցազրույցում Քոչարյանը Սերժ Սարգսյանին հասկացնում էր, որ իր վերադարձի համար հիմնական գործոններն առկա են, բայց ինքը չի առաջադրվում զուտ էթիկական գործոններից ելնելով: Նաև ասել էր, որ ճիշտ է, Սերժ Սարգսյանի վարչապետը խոսում է տնտեսական աճից, բայց այս վարչապետն ի զորու չի լինելու ապահովել աճի կայունությունն ու շարունականությունը»,- «Մեդիալաբին» ասում է Ստյոպա Սաֆարյանը:

Նրա խոսքով՝ Ռոբերտ Քոչարյանի այս խոսքերի պատասխանը կարելի է համարել Սերժ Սարգսյանի՝ կառավարությանը տրված այն հանձնարարականը, որ եթե կառավարությունն ու վարչապետը տարեկան կտրվածքով չապահովեն 7 տոկոսանոց տնտեսական աճ, պետք է հրաժարական տան:

«Սերժ Սարգսյանի և Ռոբերտ Քոչարյանի միջև այս հեռակա երկխոսությունը ցույց էր տալիս, որ Քոչարյանը հասկացնում է, թե կարող է վերադառնալ, բայց չի վերադառնա, և կառավարությանը պետք է փոխել: Սերժ Սարգսյանն էլ հասկացնում էր, որ եթե կառավարությունը 7 տոկոսնաց աճ չարձանագրի, ապա ինքը կփոխի: 2013 թվականի ընթացքում պայմանավորվածությունները խախտեցին, ստացվեց այն, որ Սերժ Սարգսյանը չկատարեց այն, ինչ սպասում էր Ռոբերտ Քոչարյանը, այն է՝ տարեվերջին կառավարության փոփոխություն»,- նշում է Ստյոպա Սաֆարյանը: Նրա կարծիքով՝ այս խնդիրը Քոչարյանի վերադարձի շուրջ է:

«Կարելի է ենթադրել, որ Քոչարյանը սպասում էր, որ վարչապետին փոխելով՝ Սերժ Սարգսյանը կամ կնշանակի իրեն, կամ իր համար շահեկան որևէ մեկին»,- ասում է Ստյոպա Սաֆարյանը:

Միաժամանակ վերլուծաբանն այս հարցում արտաքին, հատկապես ռուսամետ ուժերի գործոնն է տեսնում:

«Արտաքին գործոնները, կարծում եմ, հաշվի առնված էին ի սկզբանե: Հաշվարկ կար որ, քանի որ Սերժ Սարգսյանը գնում է դեպի Եվրոպա, բնակաբար տարեվերջին ռուսական ճնշում կլինի և դա ավելի կօգնի կառավարությունը ցրելու հարցին: Բայց քանի որ սեպտեմբերի 3-ին անսպասելի շրջադարձ եղավ, և Սերժ Սարգսյանը Մոսկվայում ակնհայտ կարգավորեց այդ խնդիրները, իսկ Տիգրան Սարգսյանի ասուլիսն էլ ցույց տվեց, որ ինքն իրեն բավական պինդ է համարում այդ պաշտոնում, դա բնականաբար չէր կարող չզայրացնել Քոչարյանին»,- ընդգծեց Ստյոպա Սաֆարյանը:

Մարի Ներսեսյան

© Medialab.am