«Մեդիալաբի» հարցերին պատասխանել է Պահպանողական կուսակցության նախագահ, Արցախի նախագահի խորհրդական Դավիթ Բաբայանը
– Պարո՛ն Բաբայան, ի՞նչ իրավիճակ է այս պահին Արցախում:
– Լայնածավալ գործողություններ են ընթանում: Քիչ առաջ էլ հրթիռակոծեցին Ստեփանակերտը: Հատկապես այսօր առավոտից հրթիռակոծվում է ավելի ինտենսիվ ձևով:
– Հրթիռակոծվում է նաև Շուշիի՞ց, թե Շուշիի ուղղությունից:
– Ես արդեն ասել եմ, որ Շուշին դարձել է պատերազմական գործողությունների թատերաբեմ, դարձել է պատերազմական գոտի: Իսկ պատերազմական գոտին և թատերաբեմը ունի հստակ ձևակերպում, որը կարող եք գտնել հանրագիտարաններում:
Թատերաբեմը վայր է, որտեղ ընթանում են ռազմական ակտիվ գործողություններ ամենատարբեր տեսակի զինատեսակներից՝ սկսած հրաձգային կրակոցներից վերջացրած հրետանիով և ամեն ինչով: Թատերաբեմը նշանակում է, որ թատերաբեմից էլ են կրակում, թատերաբեմի վրա էլ են կրակում: Սրանից պարզ բացատրություն էլ ի՞նչ տամ:
– Պարո՛ն Բաբայան, ըստ էության, այսօր թիկունքը իր բացասական տրամադրություններով խանգարո՞ւմ է առաջնագծում գործողություններին:
– Նայած ինչ տրամադրություններ: Մեր տրամադրությունները, զգացմունքները պետք է իրական լինեն: Տրամադրությունները կարող են անիրական լինել և՛ լավ առումով, և՛ վատ, բայց երկուսն էլ, ի վերջո, վատ հետևանք են թողնում:
Մեկը խուճապն է, որ իրականությունից կտրված տեղեկատվության ազդեցության տակ խուճապի են մատնվում, մյուսն էլ՝ որ իրականությունից կտրված դրական բաներ են խոսում, որը նույնպես վատ արդյունքի է բերում: Իրական պետք է լինենք, իսկ իրականությունն այնպիսին է, որ պատերազմ է, և մեր Շուշին դարձել է պատերազմի թատերաբեմ:
– Ինչո՞ւ է թշնամին ամենաշատը Շուշիի վրա շեշտադրում արել, կարծեք ամեն գնով Շուշին վերցնելու խնդիր է դրել իր առջև:
– Շուշին բոլորի համար ունի և՛ ռազմավարական կարևոր նշանակություն՝ հաշվի առնելով նրա աշխարհագրական դիրքը, Ստեփանակերտի վերևում է գտնվում, և՛ քաղաքական առումով, որովհետև մեր քաղաքական միջնաբերդերից մեկն է, մեր պատմական մայրաքաղաքն է:
Նրանք էլ իրենց համար են կարևոր համարում: Մենք պետք է հասկանանք, թե ինչն են իրենք մտածում՝ բարոյական տեսանկյունից, մշակութային, պատմական: Բոլոր տեսանկյուններից Շուշին կարևոր նշանակություն ունի թե՛ մեզ համար, թե՛ նրանց համար, անկախ նրանից՝ նրանց համար հիմքեր կա՞ն, թե՞ ոչ:
– Էրդողանը Պուտինին առաջարկել է Ղարաբաղի հարցով աշխատանքային խումբ ձևավորել: Չի՞ ստացվում, որ սրանով նրանք իրենց ձեռքն են վերցնում ԼՂ խնդրի կարգավորումը՝ շրջանցելով ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը: Ինչպիսին է ձեր գնահատականը նման զարգացմանը:
– Հիմա մենք ի՞նչ պետք է անենք: Հիմա էլ դուրս գանք Պուտինի ու Էրդողանի դե՞մ, ամեն ինչ պրծել էր, դա՞ էր մնացել: Մենք պետք է լավ հասկանանք, թե ինչ է աշխարհաքաղաքականությունը: Աշխարհաքաղաքականությունը շատ բարդ, վտանգավոր գործ է, որը պահանջում է խոր գիտելիքներ, փորձ, հայրենասիրություն:
Մենք պատերազմի առաջին օրերից բազմաթիվ անգամ ասել ենք, որ Թուրքիան ներխուժել է տարածաշրջան և՛ ռազմական, և՛ աշխարհաքաղաքական առումներով: Սա իրականություն է, հետևաբար, կայացած երկրները, այդ թվում՝ Ռուսաստանը և Թուրքիան, որոնք ունեն աշխարհաքաղաքական հարուստ փորձ, շատ շուտ իրավիճակին հարմարվում են, որքան էլ մեզ համար դժվար լինի դա ընդունել:
Սա մենք պետք է գիտակցենք, որ հետագայում մեր քայլերը ձեռնարկենք: Այն, ինչ հիմա կատարվում է, պարզապես նոր իրավիճակի արտացոլում է:
Այդպես էլ պետք է լինի, այստեղ էմոցիաները մի կողմ ենք դնում, ընդհանրապես դրանից պետք է արդեն ձերբազատվենք: Հիմա էլ սկսում են սուտ հայրենասիրական բաներ խոսել, թե՝ տեսեք, Էրդողանն ու Պուտինը մեր դեմ են դուրս եկել: Նման բան չկա, դա աշխարհաքաղաքականություն է, որտեղ այլ օրենքներ են գործում:
Թուրքիան ու Ադրբեջանը, այո՛, մեր թշնամիներն են, բայց նրանք ամենաազնիվ թշնամիներն են, մենք պետք է հասկանանք, թե ում հետ գործ ունենք: Մենք պետք է հասկանանք, որ գերտերություն է նաև Ռուսաստանը, և չպետք է որոշ դեմագոգների գնահատականներով ոգևորվենք կամ հակառակը:
Մանե Հարությունյան
MediaLab.am
