«Մեդիալաբի» հարցերին պատասխանում է Արցախի «Ազգային վերածնունդ» կուսակցության գործադիր մարմնի անդամ Տիգրան Գրիգորյանը:
– Պարո՛ն Գրիգորյան, Արցախի անկախության օրվա միջոցառումներին մասնակցում էր նաև Հայաստանի նախկին վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանը, ով պաշտոնյաների շարքում էր: Հանրության հարցադրումներին ի պատասխան՝ Աբրահամյանն ասել է, որ Արցախի իշխանությունների հրավերով է մեկնել Արցախ: Ի՞նչ ուղերձ են հղում այս քայլով Արցախից Հայաստանի նոր իշխանություններին:
– Կարծում եմ՝ Հայաստանում տեղի ունեցած հեղափոխությունից հետո ՀՀԿ-ական նախկին պաշտոնյաների սիրելի զբաղմունքներից մեկը Արցախ գալն ու տարբեր միջոցառումների մասնակցելն է: Քանի որ ժողովուրդն այստեղ ավելի ապաքաղաքական է, քան Հայաստանում, երևի նրանց համար այստեղ տիրող մթնոլորտն ավելի հաճելի է:
Իսկ ինչ վերաբերում է Արցախի իշխանություններին, պետք է հասկանալ, որ նրանք նույն այն հանցավոր ռեժիմի մասն էին, որը Հայաստանում տապալվել է, և շատ սերտ հարաբերություններ ունեն այդ ռեժիմի բոլոր ներկայացուցիչների հետ: Չնայած հիմա փորձում են ցույց տալ, թե սատարում են Հայաստանի նոր կառավարությանը, սակայն կասկած չկա, որ առաջին իսկ հնարավորության դեպքում կրկին անցնելու են Սերժ Սարգսյանի ու իր թիմի կողմը: Եվ այդ առումով զարմանալի չէ, որ տարատեսակ օդիոզ, տարբեր հանցագործությունների մեջ կասկածվող մարդկանց են հրավիրում Արցախ:
– Քանի որ այս փուլում Հայաստանում թեժ է հակահեղափոխության թեման, նաև կոնկրետ գործիչների կողմից այդ ուղղությամբ քայլեր ենք տեսնում, հնարավո՞ր է Արցախի իշխանությունները մասնակցեն այդ հակահեղափոխական գործողություններին՝ ուղղակի կամ անուղղակի սատարելով Հայաստանում գործող որևէ ուժի:
– Արցախի իշխանությունները Հայաստանի հեղափոխության դեմ քայլեր էին ձեռնարկում հեղափոխության հենց սկզբից, երբ դեռ Նիկոլ Փաշինյանը նոր էր մտել Երևան ու սկսել քաղաքացիական անհնազանդության ակցիաների շարքը: Այդ ժամանակ այստեղ ինֆորմացիոն դաշտում բավական ակտիվ գործողություններ էին ընթանում:
Օրինակ՝ ես հիշում եմ, որ պաշտպանության բանակի հրամանատարն այդ օրերին հայտարարությամբ հանդես եկավ, նշելով՝ երբ դուք այդտեղ հանրահավաքներ եք անում, այստեղ սահմանին վիճակը լարվում է: Դա ակնհայտորեն քաղաքական հայտարարություն էր, և պարզ էր, որ նա իր նախաձեռնությամբ չէր արել այդ հայտարարությունը, վերևների թելադրանքով էր: Հեղափոխության առաջին իսկ օրերից Արցախի ուժային մարմինների գրեթե բոլոր աշխատակիցները, վստահ եմ՝ հատուկ հրամանով, ներգրավված են եղել ակտիվ հակաքարոզչության մեջ՝ ուղղված Նիկոլ Փաշինյանի և հեղափոխական այլ գործիչների դեմ:
Սոցիալական ցանցերում տարատեսակ ծաղրանկարներ էին տարածում Նիկոլ Փաշինյանի վերաբերյալ և այլն: Բայց այդ մարդիկ մինչ այդ «Ֆեյսբուքում» ակտիվություն չէին ցուցաբերում: Սակայն հետագայում, երբ արդեն Նիկոլ Փաշինյանը դարձավ վարչապետ, ստիպված արդեն մի քիչ այլ կերպ սկսեցին աշխատել: Բայց բոլորովին վերջերս նույնպես տեսել ենք այդպիսի գործողություններ:
Ամենավատ օրինակն այն է, երբ Արցախի ԱԱԾ նախկին տնօրեն Արշավիր Ղարամյանը ստատուս էր գրել, որի իմաստն այն էր, թե իբր Հայաստանի նոր իշխանությունները պատրաստվում են Արցախի հարցում տարածքային զիջումների գնալ: ՀԱԿ անդամ Զոյա Թադևոսյանի հայտարարությունից հետո սպառնում էին, որ հանրահավաքներ կկազմակերպեն: Դա այն դեպքում, երբ Սերժ Սարգսյանը տարիներ շարունակ հրապարակային խոսում էր տարածքներ հանձնելու մասին, և նրանք որևէ կերպ չէին արձագանքում: Իսկ ոչ իշխանական կուսակցության ներկայացուցչի այդ հայտարարության հիման վրա եկել էին եզրահանգման, որ Հայաստանի իշխանությունները որոշել են տարածք հանձնել:
– Այսինքն՝ հարմար առիթի դեպքում Արցախից հակահեղափոխական քայլե՞ր են ցուցաբերվում:
– Այո՛, այդ քայլերը հստակ ցուցաբերվում են, և այդ մասին, կարծում եմ, Երևանում էլ են տեղյակ:
– Իսկ այն, որ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը հայտարարեց, որ մասնակցելու է առաջիկա արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններին, ի՞նչ տրամադրություններ է ստեղծում Արցախում: Քոչարյանին աջակցություն կցուցաբերվի՞ Արցախից:
– Կարծում եմ՝ կարող է ակնհայտ աջակցություն էլ լինել: Այս հակահեղափոխության ակտիվության երկրորդ ալիքը հենց Քոչարյանի հարցազրույցներից ու հայտարարությունից հետո է եղել: Ինչպես տեսնում ենք, թե՛ Երևանում, թե՛ Ստեփանակերտում շատերը ոգևորվել են այն հանգամանքով, որ Ռոբերտ Քոչարյանը որոշել է քաղաքականություն վերադառնալ: Ես կարծում եմ, որ Բակո Սահակյանից և իր նեղ շրջապատից ամեն ինչ հնարավոր է սպասել:
Բայց մի կարևոր շեշտադրում պետք է անել. երբ խոսում ենք հակահեղափոխության մասին, պետք է հաշվի առնել հետևյալը: Մամուլում շատ են նշում, որ Արցախը հակահեղափոխության կենտրոն է: Բայց պետք է հաշվի առնել, որ խոսքը ոչ թե Արցախի ժողովրդի, այլ հենց այդ փոքր խմբի՝ ուժայինների, Բակո Սահակյանի մերձավորների մասին է: Արցախում ժողովրդի մոտ Նիկոլ Փաշինյանն ընդունվում է որպես համազգային առաջնորդ, իսկ այս խումբը, որն այդպիսի գործողություններ է իրականացնում, որևէ հեղինակություն չունի Արցախում:
Ռոզա Հովհաննիսյան
MediaLab.am
