«Իմ աշխատանքով կապացուցեմ, որ ինձ քննադատողներն այնքան էլ լավ չեն ճանաչել իմ ունակությունները». Սեդա Սաֆարյան

«Մեդիալաբի» հարցերին պատասխանում է իրավաբան, Սահմանադրական դատարանի դատավորի անդամի թափուր պաշտոնի համար Կառավարության առաջադրած թեկնածու Սեդա Սաֆարյանը

– Տիկի՛ն Սաֆարյան, երբ Կառավարությունն առաջադրեց ձեր թեկնածությունը, տարբեր շրջանակներ կասկածի տակ դրեցին սահմանադրական իրավունքի մասին ձեր գիտելիքները: Ինչպե՞ս եք դրանց արձագանքում:

– Ես այս պահին չեմ ուզում անդրադառնալ տարբեր գնահատականների: Ես դեմ չեմ լինի, թող խմբակցությունները (նկատի ունի խորհրդարանի ընդդիմադիր խմբակցություններին.- հեղ.) իրենց մտահոգող հարցերով օրինական դիմեն ու պատասխաններ ստանան: Ուրիշ բան չեմ կարող ասել, որովհետև դեռ այնպիսի կարգավիճակում չեմ, ընդամենը թեկնածու եմ: Եվ, կարծում եմ՝ ավելին ասելու խնդիր էլ չկա:

– Բայց ձեր թեկնածությունը քննադատվել էր նաև անկողմնակալ, մասնագիտական շրջանակների կողմից: Օրինակ՝ «Մեդիալաբի» հետ զրույցում իրավապաշտպան Ժաննա Ալեքսանյանն ասել էր, որ դուք «չեք ձգում ՍԴ դատավորի նշաձողին», և նկատել, որ դուք համարվում եք վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի «մերձակա միջավայրից»:

– Ժաննա Ալեքսանյանը, հավանաբար, սխալ պատկերացում ունի իմ ընդհանուր հարաբերությունների մասին. ես իշխանությունների մերձավոր երբեք չեմ եղել, այսօր էլ մերձավոր չեմ: Եթե նրանք իմ թեկնածությունը ճիշտ են համարել, ճիշտ են գտել, դա չի խոսում իշխանությունների հետ մերձավոր լինելու մասին: Ես այն կարգի մտերմություն չեմ ունեցել որևէ մեկի հետ, որ դա ազդեր իմ թեկնածության առաջադրման վրա:

Բացի այդ, Ժաննա Ալեքսանյանը լրագրող է, և, չեմ կարծում, թե իրավունքն այնքան լավ է պատկերացնում, որ նշաձողերը շատ ավելի տեղին ներկայացնի: Ես իմ ամբողջ կյանքում հանդես եմ եկել մարդու իրավունքների պաշտպանությամբ, իսկ մարդու իրավունքների պաշտպանությունը ենթադրում է Սահմանադրության ամենամեծ իրավունքի ճյուղի և դրա պաշտպանության անհրաժեշտություն: Բազմաթիվ գործերով իսկապես ունեցել եմ լուրջ հաջողություններ:

Ինչ է, պարտադի՞ր են համարում՝ մի 10 տարի դատավոր աշխատեի, նո՞ր անցնեի ՍԴ դատավորի աշխատանքին, նշաձողի չափանիշները չեմ հասկանում: Կարծում եմ՝ իմ 30-ամյա գործունեությունը իմ նշաձողի մասին ավելին է ասում, քան անփաստարկ հայտարարությունները: Երբ առիթ կլինի ներկայացնել ինձ ու իմ գործերը և իմ գործերով իրավունքի զարգացման հաջողությունները, հնարավոր կլինի նաև ասել, թե դրանք ինչ ազդեցություն են ունեցել ներպետական իրավունքի զարգացման վրա: Այդ դեպքում ինձ քննադատողները մատնացույց կանեն իրենց բարձր արժանիքները:

Հավատացե՛ք՝ իմ կենսագրությունը զուտ թվագրություն չի լինելու, իմ կենսագրությունը լինելու է իմ անցած մասնագիտական 30 տարիների մասին փաստական ներկայացում:

Ես մտահոգություն չունեմ և իմ աշխատանքով կապացուցեմ, որ ինձ քննադատողները այնքան էլ լավ չեն ճանաչել իմ ունակությունները և իմ հմտությունները:

– Տիկի՛ն Սաֆարյան, դուք Կառավարության նիստին ձեր թեկնածության ներկայացման ժամանակ մի էսպիսի արտահայտություն արեցիք, թե վարչապետը չի զղջա ձեզ այդ պաշտոնին թեկնածու առաջադրելու համար: Այդ արտահայտությունը շատ քննադատության տեղիք տվեց: Ի՞նչ նկատի ունեիք:

– Ես դա ընդհանուր եմ ասել: Ես նկատի ունեի, որ պրոֆեսիոնալիզմի, իմացության, մարդկային արժանիքների պահպանման, սկզբունքայնության առումով չեն զղջա: Նկատի ունեի, որ այնպես, ինչպես ինձ ճանաչել են, այդպես էլ մնալու եմ, չեմ փոխվելու: Այսինքն՝ եթե մարդիկ ինձ վստահել են, ես կարող եմ գնալ ու ՍԴ-ում զբաղեցնել այդ պաշտոնը, ուրեմն չեն ափսոսա, չեն մտածի, որ ինձ ճիշտ չեն ճանաչել: Սա եմ ես նկատի ունեցել՝ նման արտահայտություն անելով: Ով ինչ ուզեց՝ մեկնաբանեց, և շատ ցավում եմ դրա համար:

– Եվ, տիկի՛ն Սաֆարյան, «Մարտի 1»-ի գործի մասին կուզեի հարցնել. ոչինչ չի՞ փոխվելու ձեր դիրքորոշման մեջ, և, ընդհանրապես, ի՞նչ կարող է լինել այդ գործի առաջընթացի հարցում՝ ըստ ձեզ:

– Ես այդ հարցի գնահատականը շատ ամբողջական կտամ, թե ինչու եմ կարծում, որ պետք է Սահմանադրական դատարան գնամ: Ես պարզապես չեմ ուզում՝ ծնվեն այնպիսի որոշումներ, որոնք իրավունքից չեն բխում, որոնք սահմանադրականության հետ որևէ աղերս չունեն: Այդ գործով այն որոշման մասին, որը հանրության համար անընդունելի որոշում է, ունեմ իմ կարծիքը և դրա հեղինակներին այն ամբողջական կներկայացնեմ:

Եթե Սահմանադրական դատարանում օրենքը ճիշտ մեկնաբանելու ցանկություն ունենային, մենք այդ կարգի որոշում չէինք ունենա: Ես գնում եմ Սահմանադրական դատարան, որպեսզի այս կարգի որոշումներ չունենանք: Համենայնդեպս, ես ինքս այդ կարգի որոշումների հեղինակ չեմ լինելու: Անկախ նրանից, ես մարտի 1-ի մասին ինչ եմ մտածում, ինչպես եմ մտածում, միևնույն է՝ այդ որոշումը և՛ իմ, և՛ ավելի բարձր գիտելիք ունեցող իրավաբանների, և՛ այդ գործը պատկերացնողների համար անընդունելի որոշում է: Այդ հարցում իմ կարծիքը չի փոխվելու:

– Եվ վերջին հարցը, տիկի՛ն Սաֆարյան, ձեզ առաջադրել և ամենայն հավանականությամբ կընտրի խորհրդարանական մեծամասնությունը: Ընդդիմությունը բոյկոտել է նիստերը, դարձյալ՝ ամենայն հավանականությամբ չի մասնակցի ձեր ընտրության հարցի քննարկմանը: Նման իրավիճակը ձեզ չի՞ մտահոգում: Դուք, ըստ էության, համարվում եք մեծամասնության առաջադրած, ընտրած թեկնածուն:

– Ես հասկանում եմ, որ իրենք կարող են չգալ, հարցեր չառաջադրել այն պարզ պատճառով, որ այդ հարցերի պատասխանները իրենց խմբակցությունների շատ անդամների շահերից չեն բխում: Իրենք կարող է չուզենան, որ դրանք բարձրացվեն, դառնան քննարկման առարկա: Եթե ցանկանում են՝ խնդրեմ, որևէ մեկին՝ ընդդիմադիր, դիմադիր, բոլորին հավասար աչքով եմ նայում: Ես սա անկեղծ եմ ասում՝ անկախ նրանից՝ որպես փաստաբան որ կողմի շահերն եմ ներկայացրել: Այսօրվա իմ կարգավիճակն ինձ թույլ է տալիս զսպվածության չափը և օրինականության դաշտը ապահովել ու ինձ խոցելի չդարձնել:

Հասմիկ Համբարձումյան

MediaLab.am