Երևանի ավագանու անդամ, ճարտարապետ Լևոն Իգիթյանի՝ օրերս արած այն հայտարարությունը, որ Ազատության հրապարակում անցկացվող հանրահավաքները «մեյմունություն» ու «բոշայություն» են, իսկ հանրահավաքի մասնակիցները «թամաշա» անելու համար են հավաքվում, բուռն քննարկումների թեմա է դարձել: «Մեդիալաբը» մի քանի հարց ուղղեց Լևոն Իգիթյանին՝ պարզելու, թե ինչո՞վ են նրա համար անընդունելի հետընտրական այս զարգացումները:
– Պարո՛ն Իգիթյան, ինչո՞ւ եք կարծում, թե մարդիկ «մեյմունություն» են անում Ազատության հրապարակում:
– Նորից եմ կրկնում՝ քաղաքի կենտրոնը մեյմունության տեղ չի: Պալատկա դնելն օպերայի մոտ՝ դա բոշայություն է: Նորից նույն բանը կրկնում եմ, հիմա ում դուրը եկել է, ում դուրը չի եկել, ես իմ կարծիքը դրա պատճառով չեմ փոխելու: Մայրաքաղաքն ուրիշ բան է, քաղաքը՝ ուրիշ բան, սովորական բնակավայրը՝ ուրիշ բան: Ո՞վ ասաց, որ եթե Արևմուտքում նման բաներ անում են, մենք էլ պիտի կրկնենք: Այս քաղաքն իր սահմանադրությունն ու չգրված օրենքն ունի:
– Այդ դեպքում որպես մշակութային գործիչ Դուք պայքարի ի՞նչ մեթոդ եք առաջարկում ժողովրդին, եթե հանրահավաքը «մեյմունություն» եք համարում:
– Ժողովրդի հետ խոսելու համար պիտի Հովհաննես Թումանյան լինես մինիմում: Պիտի հանճար լինես, բայց էսօր ով մի հատ քարի վրա կանգնում է, ժողովրդի հետ սկսում է խոսել, հա՞: Սովորական, միջակ հնարավորությունների տեր մարդիկ ելույթներ են ունենում, էս ի՞նչի ենք վերածել մեր հասարակությունը: Աստված տար, այնպես անեինք, որ Հովհաննես Թումանյանը կարողանար կենդանանալ: Որ իմանայի՝ Հովհաննես Թումանյանը պիտի խոսի, կգնայի, կչոքեի առաջը, կլսեի: Ես ո՞ւմ լսեմ փողոցում, չեմ հասկանում: Էն ի՞նչ պիտի ասեն, որ ես չգիտեմ: Էդ ի՞նչ հանճար է կանգնած խոսում, որ ես գնամ լսեմ, այ մարդ: Գիրք կարդալու ժամանակ չունեմ, թամաշայի՞ գնամ: Նախագահի թեկնածու լինելը ստատուս չի, հեղինակություն չի: Ուրեմն ով թեկնածու է, ես պիտի կանգնեմ ու լսեմ, թե ինչ է խոսում: Ինձ հետաքրքիր չի իրա կարծիքը, իրա ելույթը, իրա մտքերը ինձ չեն հետաքրքրում: Էս աշխարհում շատ ավելի հետաքրքիր ու խելոք մարդիկ կան:
– Բայց Ձեզ ոչ ոք չի ստիպում գնալ և լսել նրան, միաժամանակ Դուք իրավունք չունեք մարդկանց պայքարը «թամաշա» ու «մեյմունություն» որակելու: Հասարակությունն իր պահանջն է ներկայացնում Ազատության հրապարակում, մարդիկ մի տեսակ մոլորված են, արդարություն են պահանջում:
– Թող գնան սովորեն, ես մոլորված չեմ, փոքրուց մոլորված չեմ եղել: Մարդկանց ինքնահաստատման խնդիրը մինչև 20 տարեկանն է լուծվում: Քսանից հետո ով ինքնահաստատման խնդիր ունի, նրանք վտանգավոր մարդիկ են: Էլ չեմ ասում՝ էնտեղ 40-50 տարեկան մարդիկ կան, որ իրենց տեղը չեն գտել էս կյանքում, չեն իմանում՝ իրենք ո՛վ են:
– Եթե մարդիկ այսօր սեփական երկրում արժանապատիվ կյանքով ապրելու հնարավորություն չունեն, Դուք դա ինքնահաստատման խնդի՞ր եք համարում: Ո՞վ է մեղավոր դրա համար:
– Մեղավորները նրանք են, ովքեր 88 թվին երկիրը քանդուքարափ արեցին, զրոյի հասցրին: Քանդելը հեշտ էր, սարքելը դժվար է: Սարքելու փոխարեն հանդես են անում փողոցում: էդ բոլոր ելույթ ունեցողները էս վերջին 20 տարում ի՞նչ են տվել էս երկրին: Կարո՞ղ են հաշվետու լինել:
– Այսինքն՝ Դուք այս իշխանությունների մեղքի բաժինը չե՞ք տեսնում ստեղծված իրավիճակում: Մարդիկ այսօր դժգոհ են արտագաղթից, գործազրկությունից, շատ սոցիալական խնդիրներ կան:
– Դա իմ պրոբլեմը չի, նման հարցերով մոտեցեք տնտեսագետներին:
– Պարո՛ն Իգիթյան, նույն եռանդով Դուք չեք պայքարում իսկական բոշայության դեմ, երբ ՀՀԿ-ական պատգամավորը աղավաղում է Երևանի կենտրոնի պատմամշակութային հուշարձաններից մեկը: Ինչո՞ւ այդ դեպքում էլ նման կոշտ գնահատականներ չեք հնչեցնում, չեք դատապարտում:
– Ուշադիր նայեք, իմ հարցազրույցը հեռուստատեսությամբ ցույց են տվել, և էդ շուկայի մասին էնտեղ խոսք է եղել: Ես իմ կարծիքն ասել եմ, բայց էդ չեն նկատում, իսկ պալատկայի հարցը նկատում են:
– Ինչո՞ւ որպես Երևանի ավագանու՝ մշակութային հարցերով զբաղվող անդամ չեք պայքարում Փակ շուկայի անօրինական շինարարության դեմ:
– Ի՞նչ անեմ, փողոցներում ման գամ ու գոռա՞մ իմ կարծիքը: Ես փողոցում որևէ բան չեմ սիրում կատարել, ես փողոցային ակցիաներ չեմ ընդունում, իմ էությամբ էդ տեսակ մարդ եմ:
– Ո՛չ, որպես ավագանու անդամ ինչո՞ւ որևէ նախաձեռնությամբ հանդես չեք գալիս:
– Հիմա ես ասել եմ՝ պուլիմյոտ վերցնեմ, կրակե՞մ, չեմ հասկանում: Հարցը քննարկվում է, ես իմ կարծիքն ասել եմ, որ կտրականապես չեմ ընդունում էն, ինչ կատարվում է շուկայի հետ: Ես դա ասել եմ բոլոր տեղերում, որտեղ պետք է, որտեղ քննարկվում է, ես դա ասել եմ: Պիտի գամ, հաշվետվությո՞ւն տամ ձեզ: Ես ասել եմ՝ կատեգորիկ դեմ եմ Փակ շուկայի որևէ քարին ձեռք տալուն: Եվ էդ ասել եմ հարյուր տեղ՝ բարձր ատյաններում, միջին, ցածր:
– Դուք Երևանի ավագանու գործունեությունը արդյունավե՞տ եք գնահատում եք: Ի՞նչ խնդիրներ է հաջողվել լուծել ավագանուն:
– Բացե՛ք քաղաքապետարանի կայքը, այնտեղ ամեն ինչ գրված է:
– Տեսանելի աշխատանքի մասին եմ հարցնում, ոչ թե գրված ծրագրերի:
– Նայեք և քաղաքացիներին պատմեք: Կատարված աշխատանքն առանձին է ներկայացված, ծրագրերը՝ առանձին:
Մարի Ներսեսյան
Լուսանկարը`Առնոս Մարտիրոսյանի, yerevan.ru
© Medialab.am
