«Մեդիալաբի» հարցերին պատասխանում է Կապանի քաղաքապետ Գևորգ Փարսյանը
– Պարո՛ն Փարսյան, երեկ տեղեկություն եղավ, որ հաշվի առնելով Սյունիքի մարզի համապատասխան տարածքներում սահմանային աշխատանքների իրականացման հանգամանքը՝ տվյալ վայրերում տարբեր թեմաներ լուսաբանելու նպատակով անհրաժեշտ է ունենալ ՀՀ ազգային անվտանգության մարմինների համաձայնությունը։ Ինչպե՞ս եք գնահատում սա, երբ լրագրողների մուտքը փորձում են խոչընդոտել Սյունիքի սահմանամերձ համայնքներ։
– Դա բնակավայրերին չի վերաբերում, խնդիրը սահմանների, դիրքերի մասին է։ Իհարկե այդ սահմանափակումը տրամաբանական է։ Սահմանների ու դիրքերի հետ կապված, այո՛, նորմալ եմ համարում, որ կարող է նման սահմանափակում լինել։
– Բայց սահմանամերձ համայնքներում ոչ մի սահմանափակում չի՞ լինելու լուսաբանման հետ կապված։
– Ո՛չ։ Իհարկե կարող են գալ համայնքներ ու աշխատել։
– Մարզում դեռ սահմանազատման ու սահմանագծման աշխատանքներ չեն իրականացվել, այսինքն՝ սահմանները հստակ էլ չեն, ինչի՞ն է վերաբերում այդ սահմանափակումը։
– Բայց չէ՞ որ մենք ունենք դիրքեր, դիրքավորված անձինք։ Վերջիվերջո, լրագրողները կարող են ընենց մի ինֆորմացիա հրապարակել, որ գաղտնիք պարունակի, և թշնամին դրանից օգտվի։ Ա՛յ դա անթույլատրելի է։
– Նախքան այս, նման դեպք եղե՞լ է Սյունիքում, որ լրագրողների աշխատանքը անվտանգության առումով խնդիր է ստեղծել։
– Առայսօր՝ ո՛չ, ըտենց խնդիր չեմ տեսել։ Բայց եղել են դեպքեր, որ նկարահանումներ պարզապես պետք չէր անել, և չի արվել։
– Պարո՛ն Փարսյան, փոխվարչապետ Տիգրան Ավինյանը Ազգային ժողովում հայտարարեց, որ բացի նոյեմբերի 9-ի և հունվարի 11-ի հայտարարություններից ու փաստաթղթերից, կա ևս մեկ պայմանավորվածություն, որը վերաբերում է Դավիթ Բեկ-Գորիս ճանապարհահատվածին։
Ըստ նրա՝ պայմանավորվածությունը բխում է նրանից, որ այնտեղ վիճարկելի հատվածներով էր անցնում ճանապարհը։ Ի՞նչ պայմանավորվածություններ են եղել, դուք ի՞նչ մանրամասներ գիտեք։
– Ճանապարհների հետ կապված կարգավորումները վաղուց արդեն գործում են, այդ նույն Գորիս-Կապան և Կապան-Ճակատեն ճանապարհահատվածի մասին է խոսքը։ Դա պայմանավորվածություն չէ, հուշագիր է։
Կարելի է ուշադրություն դարձնել այդ փաստաթղթի առաջին կետին։ Առաջին կետով ասվում է, որ հայկական զորքերը դեկտեմբերի 18-ին Զանգելանի և Ադրբեջանի տարածքներից պետք է դուրս գան։
Այդ կետի վրա պետք է ուշադրություն դարձնել։ Թե չէ Կապան-Գորիս ճանապարհահատվածի 21 կմ հատվածի մասին խոսում ենք, որ խնդրահարույց է, այդ ամենի կարգավորման մասին է խոսք գնում։
Զորքերը պետք է կանգնեին այնտեղ, որտեղ կանգնած էին, բայց, փաստորեն, փաստաթղթով նշված է, որ դեկտեմբերի 18-ին հայկական զորքերը պետք է դուրս գան։
Այսինքն՝ որ վարչապետն ասում էր՝ բանավոր փոխըմբռնում կար դրա հետ կապված, որ Զանգելանի և Կուբաթլուի 90 տոկոսը զիջվել է, 10 տոկոսն էլ պետք է զիջվեր, փաստորեն որևէ բանավորի մասին խոսք չկա, կար կնքված փաստաթուղթ, որ դեկտեմբերի 18-ին մենք պետք է այդ դիրքերը զիջեինք։
Եվ դիրքերը զիջելու հետ մեկտեղ մենք կորցնում էինք մեր անվտանգության գոտիները, որոնք կառուցել էինք մինչև նոյեմբերի 9-ը։ Պահել ու պաշտպանել էինք այդ անվտանգության գոտին։
Ես այսպես ասեմ՝ Կապանի այսօրվա բոլոր հիմնական խնդիրները՝ կապված ճանապարհների, թշնամու՝ այսքան մոտիկ գտնվելու հետ, հենց դրանից են բխում։ Առաջին կետն է թաքուն եղել, իսկ մնացած կետերը թաքուն չէին, ճանապարհների կարգավորումներն են։
– Դուք տեսե՞լ եք նման փաստաթուղթ, անձամբ ծանո՞թ եք այդ կարգավորումներին, որովհետև իշխանությունը չի ասում, որ նման փաստաթուղթ կա, ասում են՝ պայմանավորվածություն։
– Այո՛, իհարկե տեսել եմ։ Դա մեմորանդում է։ Ես տեսել եմ, անգամ իմ հեռախոսում էլ կա այդ փաստաթուղթը։
– Անընդհատ հարցադրումներ են հնչում՝ հնարավո՞ր է Սյունիքի հարցով այլ գաղտնի պայմանավորվածություններ էլ կան։
– Դա էլ է անհանգստացնող, կարո՞ղ է էլի ինչ-որ գաղտնի համաձայնագրեր կան, որոնց վերաբերյալ մենք տեղեկություն չունենք։ Վաղը չէ մյուս օրը կարո՞ղ ա մեզ էլի անակնկալի բերեն։
– Ի՞նչ պետք է անել ստեղծված իրավիճակում։
– Նախ՝ պետք է մեր իշխանություններն անկեղծ լինեն, թափանցիկ գործեն։ Ի՞նչ է նշանակում՝ մեր թիկունքում համաձայնագրեր են կնքում, որոնց վերաբերյալ մենք իմանում ենք ամիսներ հետո։
Ռոզա Հովհաննիսյան
MediaLab.am
