«Մեդիալաբի» հարցերին պատասխանում է դերասան, ռեժիսոր Աշոտ Ադամյանը:
– Պարո՛ն Ադամյան, տարիներ շարունակ տեսակետ է եղել, որ Հայաստանում ժողովուրդը դուրս չի գա բողոքի, ոչինչ չի փոխի երկրում: Եվ ահա, մենք ականատես եղանք հզոր համաժողովրդական շարժման, ի՞նչ կատարվեց:
– Կատարվեց այն, որ պարզվեց՝ նրանք, ովքեր այդ բանն ասում էին, խորապես սխալ էին, որոշակի տեղեկություններից հեռու մարդիկ էին և ուզում էին իրենց անձնական տեսլականը ներկայացնել: Փաստը առերես է:
– Ի՛նչ ապացուցեցին մարդիկ:
– Ես չգիտեմ՝ ով ի՛նչ ապացուցեց, ինձ թվում է՝ ամեն մեկի մեջ իր համոզմունքն է աշխատել, անտեղյակությունից մի կողմ են կանգնել մարդիկ, սկսել են տեղեկանալ, և նրանց մեջ վերջապես արթնացել է արժանապատվության ծիլը:
– Այս շարժումն ի՞նչ կարող է փոխել երկրում:
– Ամեն ինչ:
– Իսկ իշխանություններին սա դա՞ս եղավ:
– Ո՛չ, ոչ մի դաս չեղավ գործող իշխանությանը, որովհետև Ազգային ժողովի նիստի ժամանակ ես տեսա, թե ոնց բութ ու հաստագլուխ կային, այդպես էլ մնացել են: Ես շատ ուրախ եմ, որ այդ ահավոր ու սարսափելի ձևով մերժումը գնաց, որովհետև դա եղավ նրանց մահախոսականը: Բայց նրանք դարձի ու խելքի չեկան, դա նրանց համար չէ: Հլը թող իրենք այս 10-20 տարվա իրենց մխտռածի մասին մտածեն:
– Ի վերջո, իշխանությունների կողմից զիջումներ եղան, Սերժ Սարգսյանը հրաժարական տվեց, հիմա էլ հայտարարում են, թե մայիսի 8-ին կողմ կքվեարկեն ժողովրդի թեկնածուին: Այսինքն՝ այնուամենայնիվ ժողովուրդը նրանց ստիպե՞ց հաշվի նստել իր կարծիքի հետ:
– Ուզում եք շնորհակալությո՞ւն հայտնեմ նրանց, խոնարհվեմ ու շնորհակալություն ասե՞մ: Ես հրաժարվում եմ նրանց շնորհակալություն հայտնելուց, որովհետև միակ բանը, որ տեղի ունեցավ, այն է, որ ժողովուրդն իր արժանապատվությամբ պարտադրեց, որ ավազակները ստիպված զիջողական կեցվածք ընդունեն: Ձեզ թվում է՝ Սերժիկը հենց այնպե՞ս հրաժարական տվեց, հենց այնպե՞ս են ոմանք հիմա ինչ-որ բաներ խոսում: Ես չեմ խոնարհվում նրանց առաջ և երբևէ մտադիր էլ չեմ խոնարհվել: Նրանք տասնյակ տարիներ են իմ կյանքից խլել, որպեսզի ես նրանց գոնե մազաչափ շնորհակալ լինեմ:
– Բայց նաև տեսանելի է, որ մինչև վերջ փորձում են կառչել աթոռից:
– Կառչել են, ուրեմն ես նրանց առավել ևս մաղթում են, որ այդ աթոռը… Այսպիսի մի լավ ժողովրդական խոսք կա՝ սկզբում աթոռի վրա ես, հետո այդ աթոռը մի ուրիշ տեղդ է մտնում, ես իրենց դա եմ մաղթում: Իրենք այդ պրոցեսի մեջ են հիմա:
– Վարչապետի թեկնածու Նիկոլ Փաշինյանն արդեն հայտարարել է, որ իշխանության փոփոխությունից հետո վենդետաներ չեն լինելու: Տարիներ շարունակ խոսվել է պաշտոնյաների հարստանալու, դղյակներ կառուցելու, բանակի գումարները յուրացնելու մասին: Ինչպե՞ս պետք է պատժվեն նրանք:
– Ես իմ կարծիքն այս հարցում չեմ թաքցրել՝ ես երբեք չեմ եղել վենդետաների կողմնակից: Այդ մարդիկ պետք է հզորագույն, արդար օրենքի առաջ իրենց արժանի պատիժը կրեն: Միայն սա պետք է իրագործվի: Եթե մենք վենդետա անենք, դա շատ մեծ ճոխություն կլինի նրանց համար: Ո՛չ, արժանի, արդար դատարանի որոշմամբ արժանի պատիժ պետք է լինի:
– Եվ հույս կա՞, որ դա կլինի Հայաստանում, այս շարժման արդյունքում կունենա՞նք այդ արդար դատարանն ու գործող օրենքը:
– Ես չգիտեմ, նրանց հարցրեք՝ մտադի՞ր են պահել այս տականք իշխանությունը, թե՞ ոչ: Բայց Հայաստանն արդեն փոխվել է, 15 օր առաջ կամ մեկ ամիս առաջ դուք այսպիսի Հայաստան հիշո՞ւմ էիք:
– Արդեն կան տեղեկություններ, որ ներգաղթ է սկսվում, որ այս գործընթացները կարող են նպաստել արտագաղթի կանխմանը, մարդիկ հետ կգան Հայաստան, ներդրումներ կհոսեն երկիր: Սպասե՞լ նման դրական զարգացումներ:
– Ես այդքան ասեկոսեներին չեմ հավատում, բայց մի հարցում վստահություն ունեմ. եթե մեր երկիրը նորմալ կերպար ու բովանդակություն է ստանում, վստա՛հ եղեք, որ շատերը կվերադառնան և իրենց լուման կներդնեն իրենց երկրի բարօրության համար: Ես վստահ եմ, ոչ թե հույս ունեմ:
Ռոզա Հովհաննիսյան
MediaLab.am