«Եթե իշխանությունները կամավոր չհեռանան, արդարացված է ցանկացած արարք». «Արաբո» ջոկատի հրամանատար

«Մեդիալաբի» զրուցակիցն է «Արաբո» ջոկատի հրամանատար Մանվել Եղիազարյանը:

-Պարոն Եղիազարյան, այս փուլում մի խումբ հայաստանցի ազատամատիկներ փորձում են մեկնել Քեսաբ՝ պաշտպանելու քեսաբահայությանը: Ինչպե՞ս եք գնահատում ազտամարտիկների այս քայլը: Արդյոք դրանով որևէ միջազգային նորմ խախտո՞ւմ է Հայաստանը:

-Դա ուղղակի աշխարհում հայ ժողովրդի տեղը, հեղինակությունը վերականգնելու քայլ է: Եթե նրանք հայտարարում են, ինչու չէ, պետք է մենք հինգ հազար, տասը հազար մարդ վերցնենք, ասենք՝ գնում ենք Քեսաբ, հո չգնացինք: Դա  մեր ժողովրդի հեղինակությունն աշխարհում բարձրացնում է: Չէ՞ որ աշխարհում ուժեղին են հարգում, տղամարդուն են հարգում: Իսկ Քեսաբում մեր հայերեն են, եթե մենք գնում ենք, կամավորներ են գնում, դրանից մեր երկիրը չէր տուժի, կամավորը գնում ու պատերազմում է: Այլ երկրներում կամավորները պաշտպանում են ուրիշ ազգի, մենք գնալու ենք պաշտպանենք մեր ազգին՝ քեսաբահայությանը: Ես կարծում եմ՝ նորմալ երևույթ է, եթե մերոնք չեն կարողանում ճկուն քաղաքականություն վարել, դա այլ հարց է: Ես ինչպե՞ս կվարվեի, ես կասեի՝ հավաքվեք, մի 200 հոգի գնացեք, հետևից խաբար կանեի, թե՝ էս անպետքներն ինձ չլսեցին, կամավոր գնացին կռվելու: Կդատապարտեի նրանց քայլը, բայց տակից ամեն ինչ կանեի, որ նրանք աշխարհին ցույց տային, որ մենք տղամարդ ենք, աշխարհի ամեն ծայրում մենք հայի համար կռվելու ենք, դա է ճիշտը: Մենք 10 միլիոն ժողովուրդ ենք, ո՞նց իրար չպաշտպանենք: Հայ ժողովուրդը մինչև Արցախյան պատերազմը ծեծվող, լացկանի, ստրկացողի կարգավիճակ է ձեռք բերել, մոռացե՞լ են՝ Պուշկինն իրա խուճուճ մազերով ինչ էր գրում հայերի մասին կամ մյուսներն ինչ կարծիք էին հայտնում: Այս զոհի կարգավիճակից մենք պետք է կարողանանք հաղթողի, ինչու չէ՝ նաև մի քիչ էլ ագրեսիվի կարգավիճակ ունենալ:

-Այսինքն՝ այս հարցում իշխանությունների պահվածը ձեզ համար անընդունելի՞ է:

-Մեր իշխանությունները երբեք չեն կարողանում այն արտաքին քաղաքականությունը վարել, որի մասին ես երազում եմ, մենք՝ հայրենասերներս երազում ենք: Մենք ուզում  ենք, որ աշխարհում հայ տղամարդը արժանի տեղ ունենա:

-Արդյո՞ք արժանապատիվ եք համարում Հայաստանի՝ Մաքսային միությանը միանալու որոշումը:

-Ես ամեն հարցում իմ ազգի, իմ ժողովրդի ստորացումը շատ վատ եմ ընդունում: Մենք իրավունք չունենք ոչ մեկի առաջ ստորանալու, մենք կարող ենք բանակցել, մենք կարող ենք համագործակցել, բայց ստրկանալ չենք կարող: Մաքսային միությանը միանալու փաստաթղթի ստորգրումն էլ, ես կարծում եմ, տեղի ունեցավ, որովհետև իշխանություների աթոռն սկսել է երերալ: Այս շտապողականությունը դրա հետևանք է, իշխանություններն ուզում  են դրանով մի քիչ ամրապնդեն իրենց աթոռները:

-Իսկ երկրի համար ի՞նչ հետևանք դա ունի:

-Երկիրը, բնական է, տանում են գաղութացման, երկիրը տանում են ոչնչաման, եթե այսպես շարունակվի ևս երկու տարի, կարելի է ասել՝ Հայաստանում մեկ միլիոն հայ էլ չի մնա: Այդ ժամանակ մենք սպասարկող երկրի կարգավիճակով կարող ենք դիմանալ մինչև թուրքերը կգան ու կլցվեն, թուրքին կդնեն Հայաստանի նախագահ:

-Արտագաղթից խոսեցիք, ի՞նչ վտանգ եք տեսնում օտարերկրացիների վերաբերյալ ՌԴ նոր օրենքում, որով արագացված կարգով ՌԴ քաղաքացիություն են տալու այլազգիներին՝ պայմանով, որ նրանք հրաժարվեն իրենց երկրի քաղաքացիությունից: Որքանո՞վ սա կազդի Հայաստանի արտագաղթի տեմպերի ավելացման վրա:

-Գիտեք, Ռուսաստանը մի բան հասկացավ՝ իր ժողովրդի պոտենցիալը շատ քիչ է, ուզեց լրացնել, նոր բնակչություն հավաքել: Իհարկե, ամենասարսափելին հայերի համար դա է, որովհետև եթե այստեղ աշխատատեղ չկա, մարդիկ գնում են: Շարքային  ժողովուրդը հնարավորություններ ու սպասելիքներ չունի, նա 20 տարի Հայաստանում ապրելու է, 20 տարի էլ անորոշ վիճակում է լինելու: Մարդիկ գնալու են Ռուսաստան, և Հայաստանից արտագաղթողների թիվը սարսափելի շատանալու է:

-Իսկ նոր կառավարությունն, ըստ ձեզ, ի վիճակի կլինի՞ կանխել արտագաղթը, ժողովրդի համար բարեկեցիկ կյանք ապահովել:

-Երբ նշանակեցին մեր նոր վարչապետին, ես սթրես տարա: Ոչ թե նրա համար, որ Հովիկ Աբրահամյանը վարչապետ դարձավ, նա ավելի մեծ պոստ էր զբաղեցնում՝ Ազգային ժողովի նախագահն էր: Բայց մենք լավ բանի էինք սպասում, լավ  բան, նոր բան էլի: Բայց քանի որ վարչապետ նշանակվեց այդ մարդը, բնական է, ոչ մի սպասելիք չունենք, ու ժողովրդի 80 տոկոսը սթրեսի մեջ է:

-Երբ ժողովուրդը չի տեսնում էական փոփոխություն, միակ ելքը դառնում է  իշխանափոխությո՞ւնը:

-Այո, ելքը միայն իշխանափոխությունն է: Աստված իրենց խելք տա, որ սահուն գնան, հայրենիքը տան ղեկավարման հայրենասեր, ազնիվ մարդկանց: Իսկ մասնագետներ մենք կգտնենք: Երբ որ դու պաշտոնյա ես ու մտածում եմ միայն քո թալանի մասին, քո անձնականի մասին, այն մասին, թե ինչպես կուտակես միլիարդներ, դու Հայաստանի համար ոչինչ չես կարող անել:

-Իսկ եթե խաղաղ չզիջե՞ն իշխանությունը:

-Ուրեմն պայքարի մեր ցանկացած ճանապարհ արդարացված է: Եթե կամավոր չգնան դրան, արդարացված է ցանկացած արարք: Առայժմ դաշտային հրամանատարների մեր խորհրդի կազմում ես շատ բաներ չեմ որոշում, ուղղակի համագործակցում  եմ ազատամարտիկների հետ, տղաներին աջակցում եմ: Կգա ժամանակը, ես կասեմ իմ խոսքը, թե ոնց կարելի է անել:

Մարի Ներսեսյան

© Medialab.am