Անծառ ու անօդ. Հայաստանում կիսով չափ ավելացել են շնչառական համակարգի հիվանդությունները

Անծառ ու անօդ. Հայաստանում կիսով չափ ավելացել են շնչառական համակարգի հիվանդությունները
Անծառ ու անօդ. Հայաստանում կիսով չափ ավելացել են շնչառական համակարգի հիվանդությունները

Վերջին տասնամյակում Հայաստանում ավելի քան 46 տոկոսով ավելացել են շնչառական օրգանների հիվանդությունները, ինչը մտահոգությունների տեղիք է տալիս: Մասնագետների բնորոշմամբ՝ շնչառական համակարգի հիվանդությունների աճի հիմնական պատճառներից են օդի աղտոտվածությունն ու ծխախոտի լայնածավալ սպառումը:
Պաշտոնական տվյալներով՝ անտառածածկ տարածքները կազմում են հանրապետության տարածքի 11 տոկոսը, սակայն բնապահպաններն այս ցուցանիշը ուռճացված են համարում` նշելով, որ դրանք ընդամենը 7-8 տոկոս են: Խնդիրը հատկապես արդիական է մայրաքաղաքում:
«Հայաստանի անտառներ» ՀԿ տնօրեն Նազելի Վարդանյանի խոսքով` գտնվելով կիսաանապատային գոտում` Երևանը կանաչ տարածքներ չունենալու դեպքում մարդու բնակության համար ոչ պիտանի տարածք է դառնալու:
«Մենք ականատես ենք, թե ինչպես է վերջին տարիներին Երևանում կանաչ գոտիների հաշվին կառուցապատում կատարվում: Բոլոր այգիներում ծառերին փոխարինում են սրճարաններն ու ռեստորանները: Գերհագեցած տրանսպորտով ու արտանետումների բավական մեծ քանակով քաղաքը, փաստորեն, չունի այդ կանաչ կլանիչները, որպեսզի այդ թունավոր գազերը չանցնեն մարդու օրգանիզմ ու չառաջացնեն առաջին հերթին շնչառական հիվանդություններ»,- ասում է Վարդանյանը:
Ըստ առողջապահության նախարարության (ԱՆ) վերջին պաշտոնական տվյալների` շնչառական համակարգի հիվանդությունները 2000 թվականին արձանագրված ավելի քան 169.000 դեպքից 2010-ին աճել են` հասնելով ավելի քան 247.000-ի:

Բժիշկ-թոքաբան Լևոն Կարապետյանը նշում է, որ շնչառական համակարգի հիվանդությունների պատճառը նաև քրոնիկական սթրեսներն են, սոցիալական պայմանները՝ լավ չհագնվելը, լավ չսնվելը, մրսելը.

«Բացի այդ, մենք քաղաքակիրթ չենք ապրում: Մեր փողոցները չեն լվացվում, ծառերի փոշին չի մաքրվում, օդը աղտոտված է, շատ մեքենաներ կան: Իսկ մարդիկ չեն հասկանում, որ մի սրճարանի համար ծառ կտրելով` վաղը իրենց երեխաների հիվանդություններն են շատացնում»:

Հայաստանում տարածված շնչառական համակարգի հիվանդություններից են բրոնխիալ ասթման, տուբերկուլոզը, իսկ ամենաշատ տարածվածը` թոքերի ու կոկորդի քաղցկեղը:

«Այսքան աղտոտվածության ու փոշու հետ մեկտեղ հայերը շատ են ծխում, որը 40-50 տոկոսով նպաստում է թոքերի ու կոկորդի ուռուցքների առաջացմանը»,- հավելում է Կարապետյանը:

Հայաստանում տղամարդկանց 50 տոկոսից ավելին ծխող է, ինչի հետևանքով երկիրն աշխարհում զբաղեցնում է երրորդ տեղը տղամարդկանց ծխելու ցուցանիշով:

ԱՆ հանրային առողջության բաժնի պետ Ալեքսանդր Բազարչյանը նշում է, որ նախարարությունն իրավական փաստաթղթեր է մշակում օրենսդրական փոփոխություններ կատարելու ծխախոտի գովազդի սահմանափակումների, որոշ դեպքերում նաև` լիարժեք արգելքի վերաբերյալ:

«Մենք ունենք ծրագիր` ուղղված 2010-2015 թվականներին ծխախոտի դեմ պայքարին: Սա մշտապես մեր ուշադրության կենտրոնում է, և մենք առողջ ապրելակերպի դասընթացներ ենք կազմակերպում ուսումնական հաստատություններում, ինչպես նաև աշխատում ենք բժիշկների հետ»,- ասում է Բազարչյանը:

Ծխախոտին գումարվում են բնապահպանության նախարարության «Շրջակա միջավայրի վրա ներգործության մոնիթորինգի կենտրոն» ՊՈԱԿ-ի տվյալները, որոնց համաձայն՝ ընթացիկ տարում Երևանի օդային ավազանում վնասակար տարրերի (ծծմբի երկօքսիդ, ազոտի, ածխածնի օքսիդներ) թույլատրելի նորմերը գերազանցել են սահմանված ցուցանիշները:

Եթե ԱՊՀ և եվրոպական երկրներում մեկ շնչին ընկնող կանաչ տարածքը կազմում է 2,9 հեկտար, ապա Հայաստանում այն մոտ 0,1 հեկտար է, այսինքն` Հայաստանի բնակիչը 29 անգամ պակաս թթվածին է ստանում:

«Այսօր վերացել են Մոնումենտի, Նորքի ու գաջի գործարանի շրջակայքի անտառները, իսկ բոլոր այգիները վերածվել են սրճարանների,- ասում է Նազելի Վարդանյանը: – Փոխվել է նաև Երևանի միկրոկլիման: Եթե առաջ այն արևոտ քաղաք էր, ապա այժմ ձմռան ամիսներին միշտ մառախուղ է նստած քաղաքի վրա»:

Երևանի կենտրոնը գտնվում է փոսի մեջ: Տարիներ առաջ կենտրոնի ամբողջ շրջակայքում քաղաքի ճարտարապետական նախագծով նախատեսված ծառեր էին տնկված, կանաչ գոտիներ էին: Դրանք բուֆերային գոտիներ էին, որոնք թույլ չէին տալիս, որ թունավոր գազերը նստեն խիտ բնակեցված քաղաքի կենտրոնի վրա:

«Հայաստանի անտառներ» ՀԿ տնօրենը նշում է, որ ծառահատումների խնդիրն արդիական է նաև մարզերում, ու եթե 1990-ականների էնեգետիկ ճգնաժամի տարիներին մեծ քանակությամբ անտառներ հատվեցին մութն ու ցուրտը հաղթահարելու համար, ապա այժմ դրանք շարունակում են հատվել բիզնեսի համար՝ կահույքագործություն, քաղաքաշինություն:

«Եթե 90-ականներին մարդիկ վառելիքի ու կենսական խնդիրներ լուծելու համար կտրում էին չոր, հիվանդ ծառեր, ապա բիզնեսի համար այսօր կտրում են առողջ և հազվագյուտ ծառատեսակներ՝ կաղնի, հաճարենի, այսպիսով փոխվում է նաև անտառների տեսակային կազմը»:

1992-1995 թվականներին միայն Երևանի հարակից տարածքներում ոչնչացվել է ավելի քան 1300 հեկտար անտառ:

Երևանի մերձակայքում 51 հեկտար անտառ տնկելու համար կառավարությունը նախատեսում է 75 մլն դրամ տրամադրել: Գյուղատնտեսության նախարարության առաջարկով` հարցը ներառված էր կառավարության մայիսի 10-ի նիստի օրակարգում: Անտառապատումն իրականացվելու է «Երևանի անտառտնտեսությունը»՝ կիսաանապատային տարածքներում:

Հինգերորդ տարին շարունակ նոր ծառեր տնկելով` փորձում է խնդիրը լուծել Վայրի բնության և մշակութային արժեքների պահպանման հիմնադրամը` ամեն տարի ապրիլի 1-30-ը «Երկրի օրը» քարոզարշավի շրջանակներում ծառատունկ կազմակերպելով:

«Նախաձեռնությունը չափազանց կարևոր է` հաշվի առնելով այն, որ վերջին տասնամյակի ընթացքում իրականացված զանգվածային ծառահատումների հետևանքով բնապահպանական առումով Հայաստանում մտահոգիչ իրավիճակ է ստեղծվել»,- ասում է հիմնադրամի տնօրեն Ռուբեն Խաչատրյանը:

© Medialab.am