Երեք տարեց կանայք՝ Սեդա Խաչատրյանը, Ռիմա Ավագյանը և Ալվինա Չոբանյանը, կյանքի 77-րդ տարում մնացել են մեն-մենակ անցյալի հիշողությունների և ներկայի փորձությունների հետ:
Թեև երեքն էլ երեխաներ, թոռներ և անգամ ծոռներ ունեն, բայց Տավուշի մարզի սահմանամերձ Ներքին Կարմիրաղբյուր գյուղի իրենց տներում ապրում են միայնակ ու համեստ կյանքով: Շուրջ երեսուն տարի շարունակվող սահմանային անկայուն վիճակը պատճառ է դարձել գյուղի աստիճանաբար դատարկվելուն, նրանց ժառանգները նույնպես ստիպված հեռացել են՝ ապահով կյանք որոնելու հայ-ադրբեջանական սահմանից հեռու:
Այս կանանց համար լավագույն ընկերը հեռուսատացույցն է, որը լցնում է տան դատարկությունը: Նրանցից յուրաքանչյուրը հույս ունի, որ խաղաղությունը մի օր հետ կվերադարձնի իրենց զավակներին հայրենի գյուղ:
Հեղինակ՝ Մերրի Մկրտչյան Եւ Սուրեն Ստեփանյան
Բնօրինակն՝ այստեղ
